အသက္ၾကီးရင္ အေဖာ္လုိလား?
မရင့္က်က္ေသးတဲ ့လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ ့အတိတ္ေတြကုိ ျပန္တူးေဖၚၾကည္ ့တာပါ။
ေတာင္တန္းေတြ ေပၚကေန ငုံ ့ၾကည္ ့လုိက္ရင္ ဟုိးအေ၀းၾကီးမွာ ေရကန္ၾကီးတစ္ခု သင္ေတြ ့ရလိမ္ ့မယ္။
ေရကန္ၾကီးရဲ ့ေဘးမွာ နွင္းဆီလြင္ျပင္တစ္ခုရွိတယ္။လြင္ျပင္ရဲ ့အလယ္မွာ နွစ္ထပ္တုိက္ေလး တစ္ခုရွိလိမ္ ့မယ္...
အိမ္ေလးေရွ ့ဆင္၀င္ေရွ ့လမ္းတည္ ့တည္ ့ေလွ်ာက္သြားရင္ ျခံတံခါးေပါက္ရဲ ့ေဘးမွာ တဲအုိေလးတစ္လုံး..။ ။
အဲဒီတဲအုိေလးထဲမွာ လူသုံးေယာက္ေနထုိင္ပါသတဲ ့။
မိသားစုတစ္ခုေပါ့။အဖုိးၾကီးရယ္။အဖြားၾကီးရယ္။ ၁၂ အရြယ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရယ္။
ေအးခ်မ္းတဲ ့မိသားစုတစ္ခုေပါ့။နွစ္ထပ္တုိက္ထဲက ၁၂ အရြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ
ဒီမိသားစုပဲ ေစာင့္ေရွာက္ေနတာ။ေကာင္ေလးကလည္း သူတုိ ့ကုိ တြယ္တာရွာပါတယ္။အမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ ့
သိပ္မခင္တာေလးပဲ….။
တစ္ေန ့အဖြားၾကီးနဲ ့ေကာင္မေလးက ခရီးထြက္ဖုိ ့အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုရွိလာတယ္။အဖုိးၾကီးက
နွင္းဆီခင္းကုိ ေစာင့္ေရွာက္ရင္းက်န္ခဲ ့တယ္။
ေဆာင္းတြင္းတစ္မနက္ခင္းမွာ အဖုိးၾကီး နွင္းဆီလြင္ျပင္ထဲကုိ ေရာက္ခ်ိန္တန္ေရာက္မလာခဲ ့ဘူး။
အဲဒါနဲ ့ေကာင္ေလးက အဖုိးၾကီးကုိ သြားရွာတယ္။တဲအုိေလးရဲ ့စုတ္ခ်ာေနတဲ ့ကုတင္ေပၚမွာ အဖ်ားတတ္ေနတဲ
အဖုိးၾကီးကုိ သြားေတြ ့တယ္။အဲဒါနဲ ့ေကာင္ေလးက ခ်က္ခ်င္းေျပးျပီး ဆရာ၀န္ေခၚဘာေတြေခၚနဲ ့
အလုပ္ေတာ္ေတာ္ရွုပ္သြားတယ္။ဆရာ၀န္က အဖုိးၾကီးကုိ ေဆးေတြဘာေတြေပးျပီးေတာ ့ ညဘက္မွာ
တုိက္အိမ္ထဲ ေခၚသိပ္ဖုိ ့မွာသြားတယ္။ဒီလုိနဲ ့အဖုိးၾကီးကုိ ျပဳစုရင္းေကာင္ေလးေနလာလုိက္တာ တစ္ေနကုန္သြားတယ္။အလုပ္တစ္ဖက္နဲ ့ေလ။
ညဘက္ေရာက္ေတာ ့ အဖုိးၾကီးကုိ တုိက္အိမ္ၾကီးရဲ ့ေႏြးေထြးတဲ ့ေနရာတစ္ခုေပၚကုိ ေခၚသြားဖုိ ့
ေကာင္ေလးၾကဳိးစားရွာပါတယ္။မေအာင္ျမင္ခဲ ့ဖူး။သူအတြတ္ ဒီတဲ အုိေလးေလာက္ေႏြးေထြးတဲ ့
အရာမရွိဘူး လုိ ့ဆုိရွာတယ္။ေကာင္ေလးလည္း ဆက္မၾကဳိးစားေတာ ့ဖူး။သူလည္းအိပ္ခ်င္ေနျပီေလ။
တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းထားတယ္ဆုိေတာ ့….။
တုိက္အိမ္ထဲသြား… ေရေႏြးေတြ တည္။ေကာ္ဖီေတြေဖ်ာ္ျပီး ေဆးထုပ္ေလးနဲ ့ေကာင္ေလး ျပန္ေရာက္လာတယ္။
ျပီးေတာ ့အဖုိးၾကီးကုိ ေဆးတုိက္တယ္။ေရေႏြးေတြ ဘာေတြ ေသာက္နုိင္ဖုိ ့အတြတ္ ခုံေလးကုိ ကုတင္နားယူလာျပီးေတာ ့…တင္ေပးခဲ ့တယ္။
အဖုိးၾကီးက ေကာင္ေလးကုိ အိမ္ျပန္အိပ္ဖုိ ့ေျပာခဲ ့ျပီးတဲ ့ေနာက္… ေကာင္ေလးရဲ ့ေျခဦးေတြဟာ တုိက္အိမ္ေလးကုိ လွည္ ့လုိက္တယ္။ ။
အျပင္မွာ ေလေတြ သိပ္ေအးသလုိ…ေလေတြကလည္းတစ္အားၾကမ္းတယ္။နွင္းပြင့္ေတြကလည္းက်လုိ ့…
တဲအုိေလးရဲ ့…ထရံအစုတ္အျပတ္ေတြဟာလည္း ေလတုိးတာခံေနရသလုိ ၾကမ္းေပါက္ေတြကလည္း နွင္းေတြနဲ ့ စုိစြတ္ေနတာ………….။ ။ေကာင္ေလးကေတာ ့ေႏြးေထြးတဲ ့အိပ္ယာေပၚေရာက္ေနပါျပီ။ ။
ေနာက္ေန ့မနက္ခင္းတစ္ခုေပါ့….
ေနေရာင္က ဘယ္နားမွာ ထြန္းလင္းေနမွန္းမသိရေသးဖူး။ နွင္းေတြကေတာ ့ခဲ လုိ ့ေပါ့။
ေကာင္ေလးအိပ္ယာကနုိးလာတယ္…အဖုိးၾကီးရဲ ့ ႏြမ္းနယ္ေနတဲ ့မ်က္နွာရယ္။ခ်မ္းလုိ ့တုန္ေနတဲ ့
မ်က္နွာေလးရယ္ ျမင္ေယာင္လာတယ္။အဲဒါနဲ ့အိပ္ယာက ခ်က္ျခင္းထျပီးေတာ ့..အိမ္ထဲမွာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ျပီး……တဲအုိေလး ဆီကုိ ထြက္လာလုိက္တာ…
တဲအုိေလးေရွ ့လဲေရာက္ေရာ…တံခါးကုိ ဖြင့္ျပီး…၀င္သြားျပီးေနာက္….ျဖစ္ေပၚလာတဲ ့ အသံေတြကေတာ ့..
ေကာင္ေလးရဲ ့ယူၾကဳံးမရျဖစ္ျပီးေအာသံနဲ ့ ေကာ္ဖီခြက္ ျပဳတ္က်သံပဲ ျဖစ္ပါတယ္…..။
အဖုိးအုိၾကီးရဲ ့ ၀ိဥာဥ္ကေတာ ့….ေကာင္းတဲ ့ဘုံတစ္ခုခုမွာ ရွိေနေလာက္ပါျပီ။ ေနြးေထြးတဲ ့ ခံစားမွဳေတြနဲ ့ေလ။
ေကာင္ေလးရဲ ့၀မ္းနည္းမွုေတြေနာက္မွာေတာ ့….အဖုိးၾကီးနဲ ့ေဆာင္းတြင္းညေတြေပါ့။
ေအးလြန္းတဲ ့အခ်မ္းဒဏ္ကုိ ခံနုိင္ဖုိ ့….ရွိသေလာက္အားေလးနဲ ့ ေရေႏြးအုိးရိွရာကုိ ထဖုိ ့ၾကဳိးစားရွာတဲ ့ပုံေတြ..
ေမွာင္လြန္းတဲ ့တဲအုိထဲမွာ အားအင္မရွိပဲ ေရေႏြးအုိးရွိရာကုိ လွမ္းေနတဲ ့လက္ေတြ….
ကုတင္ေပၚက ျပဳတ္က်သြားတဲ ့ျမင္ကြင္းေတြေပါ့…..။ ။
ေကာင္ေလး သိလုိက္ရတဲ ့လုိအပ္ခ်က္တစ္ခုဟာ သူထားခဲ ့တဲ ့ေရေႏြးအုိးဟာ…အဖုိးၾကီးကုတင္နဲ ့လက္တစ္လွမ္းအလြန္ေ၀းေနခဲ ့တယ္ဆုိတာပါပဲ။ ။
တကယ္လုိ ့သာ….အဲဒီညမွာ အဖုိးၾကီးအတြတ္ ေကာင္ေလး (သုိ ့မဟုတ္) သူမိသားစု (သုိ ့မဟုတ္) အေဖာ္တစ္ေယာက္သာ ရွိေနခဲ ့မယ္ဆုိ လွ်င္…………..။ ။
ျပီး၏။
ငဇဴး
၀မ္းနည္းစြာျဖင့္….
မရင့္က်က္ေသးတဲ ့လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ ့အတိတ္ေတြကုိ ျပန္တူးေဖၚၾကည္ ့တာပါ။
ေတာင္တန္းေတြ ေပၚကေန ငုံ ့ၾကည္ ့လုိက္ရင္ ဟုိးအေ၀းၾကီးမွာ ေရကန္ၾကီးတစ္ခု သင္ေတြ ့ရလိမ္ ့မယ္။
ေရကန္ၾကီးရဲ ့ေဘးမွာ နွင္းဆီလြင္ျပင္တစ္ခုရွိတယ္။လြင္ျပင္ရဲ ့အလယ္မွာ နွစ္ထပ္တုိက္ေလး တစ္ခုရွိလိမ္ ့မယ္...
အိမ္ေလးေရွ ့ဆင္၀င္ေရွ ့လမ္းတည္ ့တည္ ့ေလွ်ာက္သြားရင္ ျခံတံခါးေပါက္ရဲ ့ေဘးမွာ တဲအုိေလးတစ္လုံး..။ ။
အဲဒီတဲအုိေလးထဲမွာ လူသုံးေယာက္ေနထုိင္ပါသတဲ ့။
မိသားစုတစ္ခုေပါ့။အဖုိးၾကီးရယ္။အဖြားၾကီးရယ္။ ၁၂ အရြယ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရယ္။
ေအးခ်မ္းတဲ ့မိသားစုတစ္ခုေပါ့။နွစ္ထပ္တုိက္ထဲက ၁၂ အရြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ
ဒီမိသားစုပဲ ေစာင့္ေရွာက္ေနတာ။ေကာင္ေလးကလည္း သူတုိ ့ကုိ တြယ္တာရွာပါတယ္။အမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ ့
သိပ္မခင္တာေလးပဲ….။
တစ္ေန ့အဖြားၾကီးနဲ ့ေကာင္မေလးက ခရီးထြက္ဖုိ ့အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုရွိလာတယ္။အဖုိးၾကီးက
နွင္းဆီခင္းကုိ ေစာင့္ေရွာက္ရင္းက်န္ခဲ ့တယ္။
ေဆာင္းတြင္းတစ္မနက္ခင္းမွာ အဖုိးၾကီး နွင္းဆီလြင္ျပင္ထဲကုိ ေရာက္ခ်ိန္တန္ေရာက္မလာခဲ ့ဘူး။
အဲဒါနဲ ့ေကာင္ေလးက အဖုိးၾကီးကုိ သြားရွာတယ္။တဲအုိေလးရဲ ့စုတ္ခ်ာေနတဲ ့ကုတင္ေပၚမွာ အဖ်ားတတ္ေနတဲ
အဖုိးၾကီးကုိ သြားေတြ ့တယ္။အဲဒါနဲ ့ေကာင္ေလးက ခ်က္ခ်င္းေျပးျပီး ဆရာ၀န္ေခၚဘာေတြေခၚနဲ ့
အလုပ္ေတာ္ေတာ္ရွုပ္သြားတယ္။ဆရာ၀န္က အဖုိးၾကီးကုိ ေဆးေတြဘာေတြေပးျပီးေတာ ့ ညဘက္မွာ
တုိက္အိမ္ထဲ ေခၚသိပ္ဖုိ ့မွာသြားတယ္။ဒီလုိနဲ ့အဖုိးၾကီးကုိ ျပဳစုရင္းေကာင္ေလးေနလာလုိက္တာ တစ္ေနကုန္သြားတယ္။အလုပ္တစ္ဖက္နဲ ့ေလ။
ညဘက္ေရာက္ေတာ ့ အဖုိးၾကီးကုိ တုိက္အိမ္ၾကီးရဲ ့ေႏြးေထြးတဲ ့ေနရာတစ္ခုေပၚကုိ ေခၚသြားဖုိ ့
ေကာင္ေလးၾကဳိးစားရွာပါတယ္။မေအာင္ျမင္ခဲ ့ဖူး။သူအတြတ္ ဒီတဲ အုိေလးေလာက္ေႏြးေထြးတဲ ့
အရာမရွိဘူး လုိ ့ဆုိရွာတယ္။ေကာင္ေလးလည္း ဆက္မၾကဳိးစားေတာ ့ဖူး။သူလည္းအိပ္ခ်င္ေနျပီေလ။
တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းထားတယ္ဆုိေတာ ့….။
တုိက္အိမ္ထဲသြား… ေရေႏြးေတြ တည္။ေကာ္ဖီေတြေဖ်ာ္ျပီး ေဆးထုပ္ေလးနဲ ့ေကာင္ေလး ျပန္ေရာက္လာတယ္။
ျပီးေတာ ့အဖုိးၾကီးကုိ ေဆးတုိက္တယ္။ေရေႏြးေတြ ဘာေတြ ေသာက္နုိင္ဖုိ ့အတြတ္ ခုံေလးကုိ ကုတင္နားယူလာျပီးေတာ ့…တင္ေပးခဲ ့တယ္။
အဖုိးၾကီးက ေကာင္ေလးကုိ အိမ္ျပန္အိပ္ဖုိ ့ေျပာခဲ ့ျပီးတဲ ့ေနာက္… ေကာင္ေလးရဲ ့ေျခဦးေတြဟာ တုိက္အိမ္ေလးကုိ လွည္ ့လုိက္တယ္။ ။
အျပင္မွာ ေလေတြ သိပ္ေအးသလုိ…ေလေတြကလည္းတစ္အားၾကမ္းတယ္။နွင္းပြင့္ေတြကလည္းက်လုိ ့…
တဲအုိေလးရဲ ့…ထရံအစုတ္အျပတ္ေတြဟာလည္း ေလတုိးတာခံေနရသလုိ ၾကမ္းေပါက္ေတြကလည္း နွင္းေတြနဲ ့ စုိစြတ္ေနတာ………….။ ။ေကာင္ေလးကေတာ ့ေႏြးေထြးတဲ ့အိပ္ယာေပၚေရာက္ေနပါျပီ။ ။
ေနာက္ေန ့မနက္ခင္းတစ္ခုေပါ့….
ေနေရာင္က ဘယ္နားမွာ ထြန္းလင္းေနမွန္းမသိရေသးဖူး။ နွင္းေတြကေတာ ့ခဲ လုိ ့ေပါ့။
ေကာင္ေလးအိပ္ယာကနုိးလာတယ္…အဖုိးၾကီးရဲ ့ ႏြမ္းနယ္ေနတဲ ့မ်က္နွာရယ္။ခ်မ္းလုိ ့တုန္ေနတဲ ့
မ်က္နွာေလးရယ္ ျမင္ေယာင္လာတယ္။အဲဒါနဲ ့အိပ္ယာက ခ်က္ျခင္းထျပီးေတာ ့..အိမ္ထဲမွာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ျပီး……တဲအုိေလး ဆီကုိ ထြက္လာလုိက္တာ…
တဲအုိေလးေရွ ့လဲေရာက္ေရာ…တံခါးကုိ ဖြင့္ျပီး…၀င္သြားျပီးေနာက္….ျဖစ္ေပၚလာတဲ ့ အသံေတြကေတာ ့..
ေကာင္ေလးရဲ ့ယူၾကဳံးမရျဖစ္ျပီးေအာသံနဲ ့ ေကာ္ဖီခြက္ ျပဳတ္က်သံပဲ ျဖစ္ပါတယ္…..။
အဖုိးအုိၾကီးရဲ ့ ၀ိဥာဥ္ကေတာ ့….ေကာင္းတဲ ့ဘုံတစ္ခုခုမွာ ရွိေနေလာက္ပါျပီ။ ေနြးေထြးတဲ ့ ခံစားမွဳေတြနဲ ့ေလ။
ေကာင္ေလးရဲ ့၀မ္းနည္းမွုေတြေနာက္မွာေတာ ့….အဖုိးၾကီးနဲ ့ေဆာင္းတြင္းညေတြေပါ့။
ေအးလြန္းတဲ ့အခ်မ္းဒဏ္ကုိ ခံနုိင္ဖုိ ့….ရွိသေလာက္အားေလးနဲ ့ ေရေႏြးအုိးရိွရာကုိ ထဖုိ ့ၾကဳိးစားရွာတဲ ့ပုံေတြ..
ေမွာင္လြန္းတဲ ့တဲအုိထဲမွာ အားအင္မရွိပဲ ေရေႏြးအုိးရွိရာကုိ လွမ္းေနတဲ ့လက္ေတြ….
ကုတင္ေပၚက ျပဳတ္က်သြားတဲ ့ျမင္ကြင္းေတြေပါ့…..။ ။
ေကာင္ေလး သိလုိက္ရတဲ ့လုိအပ္ခ်က္တစ္ခုဟာ သူထားခဲ ့တဲ ့ေရေႏြးအုိးဟာ…အဖုိးၾကီးကုတင္နဲ ့လက္တစ္လွမ္းအလြန္ေ၀းေနခဲ ့တယ္ဆုိတာပါပဲ။ ။
တကယ္လုိ ့သာ….အဲဒီညမွာ အဖုိးၾကီးအတြတ္ ေကာင္ေလး (သုိ ့မဟုတ္) သူမိသားစု (သုိ ့မဟုတ္) အေဖာ္တစ္ေယာက္သာ ရွိေနခဲ ့မယ္ဆုိ လွ်င္…………..။ ။
ျပီး၏။
ငဇဴး
၀မ္းနည္းစြာျဖင့္….
No comments:
Post a Comment