နယ္ၾကမ္းမွာ ပြဲၾကမ္းျခင္း (3)

ေန ့လည္က်ေတာ ့…ေဇာင္းၾကီး နတ္ကေတာ္ေမးဖုိ ့လုပ္တာအဆင္ေျပတယ္….ဆုိျပီး…လာေျပာတယ္။
အေနာ္က သိပ္စိတ္မပါဘူး။ဒီလုိပဲ…တစ္ခုခုမ်ား အေျဖထြက္လာမလားလုိ ့…လုပ္ၾကည္ ့တာပါ။
သိပ္ေတာ ့မယုံဘူး။ေဇာင္းၾကီးက ေျပာေနေသးတယ္။
“အဇူး…နင္ နတ္ကေတာ္ လာရင္…ျပသနာမရွာနဲ ့ေနာ္” ဆုိျပီးေလ။
သူသိတယ္ေလ။အေနာ္ ေမျမိဳ ့မွာတစ္ခါ…ပန္းျခံက… ဘာျဖစ္ေနလဲ မသိဘူး။ ခဏခဏပ်က္တာ။အဲဒါ အလုပ္သမားေတြက။နတ္ေမးခုိင္းလုိ ့…ပင့္ျပီးေမးမိပါတယ္။အဲဒီနတ္က…ေရာက္တာနဲ ့…အရက္ခ်ည္း လိမ္ ့ေတာင္းေတာ ့တာပါပဲ။ျပီးေတာ ့…ျခံထဲမွာလည္း..လူေတြက တစ္ရုန္းရုန္းရယ္။ တကယ္ေမးမဲ ့လူနဲ ့…စိတ္၀င္စားလုိ ့လာတဲ ့သူထက္ဆုိရင္…အရက္သမားေတြက မ်ားေနတယ္။ကြ်န္ေတာ္ ျခံထဲမွာ…အပုိလူေတြ တစ္ရုန္းရုန္းဆုိ သိပ္မၾကဳီက္ဘူး။

အဲဒါနဲ ့… နတ္ကုိ
“ခင္ဗ်ားက ျပသနာလာရွင္းေပးတာလား…ပြဲလာခံေနတာလား” ဆုိျပီးေမးလုိက္တယ္။
အဲဒီနတ္က ဒီလုိစကားၾကားေတာ ့..လန္ ့ျဖန္ ့ျပီး  ခဏထြက္သြားတယ္ထင္တယ္။
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။လူေတြကလည္း..သူတုိ ့ၾကည္ ့ေကာင္းေနတုန္း..ကြ်န္ေတာ္က ထေျပာေတာ ့… အေနာ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာလုိက္ၾကည္ ့ေနတယ္။ဟုတ္တယ္ေလ။
ဒီမွာ သူမ်ား စီးပြားေရးက်လုိ ့…စိတ္ညစ္ေနပါတယ္ဆုိမွ….သူတုိ ့က…ပါတီ ေပးသလုိ လာကဲေနေတာ ့…ဘယ္သူက
သည္းခံနုိင္မွာလဲဂ်။

နတ္က..အေနာ္ကုိ ဘာျပန္ေျပာတယ္ထင္တုန္း….။
“နင္က လင္ေကာင္ မေပၚတဲ ့ေကာင္မရဲ ့သား…အဲဒါေၾကာင့္ လာဒ္မရွိဘူး။ငါတုိ ့ကုိလည္း..အျမဲဘုကန္ ့လန္ ့တုိက္လုိ ့
အခုလုိ လုပ္ထားတာ။အဲဒီေတာ ့…ငါတုိ ့ကို ရုိရုိေသေသနဲ ့ျပန္လည္ ဆက္ဆံရင္…နင့္ဥယ်ာဥ္ျခံ…ေရႊသီးသြားမယ္”
ဆုိပဲ။စကားလည္း..ဆုံးေရာ…နတ္၀င္သည္လည္း…သူတုိ ့ ျပင္ဆင္ထားတဲ ့…အုန္းပြဲေတြ..ငွက္ေပ်ာပြဲေတြေပၚကုိ
ေရာက္သြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္တုိျပီး ရင္ကုိ ေျပးနင္းလုိက္တာ။လူကေတာ္ေတာ္၀မ္းနည္းသြားတယ္ဂ်ာ။အဟုတ္။
ဘယ္နွယ္ ့…ဒီမွာ…မိဘေတြက..အေ၀းေရာက္ေနလုိ ့….ျပီးေတာ ့…ခေလးတစ္ေယာက္ဟာ..ခေလးတစ္ေယာက္နဲ ့မတန္နဲ ့အလုပ္ေတြ။ျပသနာေတြနဲ ့…ၾကဳံေနရပါတယ္ဆုိမွ…ကုိယ္ခ်င္းမစာ မဟုတ္မမွန္တာလာေျပာတယ္။
အေဖၾကီး ငုတ္တုပ္ဂ်ာ။အေမၾကီးလည္း…ငုတ္တုတ္ရွိပါတယ္။အနီးနားမွာေတာ ့မဟုတ္ဘူးေပါ့။
ကြ်န္ေတာ္ဗ်ာ…ေသာင္းက်န္းလုိက္တာ။နတ္၀င္သည္နဲ ့…အေပါင္းအပါေတြ(အမူးသမား)ေတြေရာေလ။ေျပးတာ တန္းေနတာပဲ။မေျပးလုိ ့လည္းမရဘူး။ကြ်န္ေတာ္က ဓါးဆြဲေနျပီ။အဲဒီ နတ္ရုပ္ေတြေ၇ာ….အကုန္ဂ်ာ။နတ္၀တ္တန္ဆာေတြ
အကုန္…စုျပဳံျပီး မီးရွုိ ့ပလုိက္တယ္။ျပီးေတာ ့…အခန္းတံခါးပိတ္ျပီး တစ္ေယာက္တည္း ထုိင္ငုိေနလုိက္တယ္။ဟုတ္တယ္ဂ်ာ။ေသာက္ရမ္း၀မ္းနည္းတယ္။ အဲဒီနတ္၀င္သည္ ကလိမ္ကက်စ္ ေျပာတဲ ့စကားကုိ ေတာ္ေတာ္သည္းမခံနုိင္ဘူး။ေနာက္ေတာ ့မွ….အလင္းတုိ ့အေမက …လာျပီးေတာ ့…ေခ်ာ ့မွ ျပန္ထြက္လာတာ။သူတုိ ့က်ေတာ ့လည္း…ကုိယ္မိဘအစစ္ေတြမဟုတ္ေပ ့မယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကုိယ္ကုိထိမ္းလာတဲ ့သူေတြဆုိေတာ ့မိဘလုိေနရာမွာ ေရာက္ေနျပီေလ။အလင္းတုိ ့အေဖကလည္း…ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီနတ္၀င္သည္…ငါအိမ္ေရွ ့က ျဖတ္လုိ ့ကေတာ ့….အသိပဲ ဆုိျပီး သြားၾကိမ္းထားလုိက္တယ္။
အဲဒီကတည္းက…အလုပ္သမားေတြကလည္း…ကြ်န္ေတာ္ကုိ နတ္အေၾကာင္းမေျပာေတာ ့ဘူး။ကြ်န္ေတာ္လည္း….နတ္လုိ ့စကားစတဲ ့သူမွန္သမွ် ပိတ္ေျပာပစ္တာ။ယုံရင္…ကုိယ္ အိမ္မွာကုိယ္ေခၚေမးလုိ ့။ဒီမွာလာမလုပ္နဲ ့ဆုိျပီးေတာ ့ေလ။

အဲဒီလုိ ရာဇ၀င္ေလးရွိထားေတာ ့…ေဇာင္းၾကီးက လန္ ့ေနတာဗ်။ကြ်န္ေတာ္ေသာင္းက်န္းမွာဆုိးလုိ ့ေလ။အဲဒီလုိနဲ ့
ေဇာင္းၾကီးတုိ ့နတ္ပြဲလုပ္ဖုိ ့ လူေတြဘာေတြသြားေခၚတယ္ဆုိပါေတာ ့…ခေလးေတြကလည္း…နတ္ပြဲရွိတယ္ေဟ ့ဆုိေတာ ့..ေပ်ာ္ေနတယ္။ကြ်န္ေတာ္လည္း…အာရုံေနာက္လာတာနဲ ့….ေညာင္ပင္ဆီကုိ ထြက္လာျပီး။ကြပ္ပ်စ္ေပၚသြားလွဲေနတာ။
နတ္စင္ကုိလည္း…ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္ ့ျပီး…စိတ္ထဲက… “၀ူး….ဒီနတ္လည္း…တကယ္ရွိရဲ ့လား…မသိပါဘူးကြာ” ဆုိျပီးေတြးေနမိေသးတယ္။ဘာရယ္ေတာ ့မဟုတ္ပါဘူး။ဒီလုိပဲေတြးမိတာ။အဲဒီလုိနဲ ့…ခဏေလးၾကာေတာ ့…ေမွးခနဲ ျဖစ္သြားတယ္ ဆုိပါေတာ ့ဗ်ာ။အဲဒီအခ်ိန္မွာ…ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းရင္းမွာ…ဟုိတစ္ခါအိပ္သလုိပဲ လူတစ္ေယာက္လာထုိင္ေနျပန္ေရာ။လူက စိတ္ညစ္ေနတဲ ့အခ်ိန္ဆုိေတာ ့ဂ်ာ။အနားမွာ လူတစ္ေယာက္ရွိေနရင္…
ကုိယ္ ့ရဲ ့အပူသက္ျပင္းေတြက ခ်ခ်င္တုိင္း ခ်လုိ ့မရဘူး။အဲဒါနဲ ့…ထျပီး ထုိင္လုိက္တယ္။ေဘးက လူကုိၾကည္ ့လုိက္ေတာ ့။
သူပုံစံက တစ္မ်ိဳးၾကီးဗ်။ အ၀တ္အစားစတုိင္ေျပာပါတယ္။ေတာ္ေတာ္ေလး ေတာ္က်တယ္။အေပၚအကီ်မပါဘူးဂ်ာ။ရင္ဘတ္မွာ ထုိးကြင္းမင္ေၾကာင္ေတြ အျပည္ ့…. “စ မ” အင္းေတြ ထင္တာပဲ။ထုိးထားတယ္။ ေအာက္ပုိင္းက်ေတာ ့… ပုဆုိးကုိ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ထား သဗ်။ ေပါင္မွာလည္း..အဲဒီလုိပဲ
ေဆးနီနဲ ့ထုိးထားတဲ ့အကြင္းေတြ(ထုိးကြင္းမင္ေၾကာင္)ေပါ့ဂ်ာ။ အဲဒီလုိေတြ အျပည္ ့ပဲ။
အဲဒါနဲ ့…သူကုိ ကြ်န္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာေလး ၾကည္ ့မိတယ္။မ်က္နွာကေလးေထာင့္..ခပ္သန္ ့သန္ ့ပဲ။ဒါေပ ့မယ္ ထန္တယ္။မ်က္နွာက ခက္ထန္တယ္။ဆံပင္ကုိလည္း ေသွ်ာင္ထုံးထားေသးတယ္။အသားက နီစပ္စပ္ဂ်။
သူပုံၾကည္ ့ျပီးေတာ ့ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးရီခ်င္လာတယ္။ဘယ္နွယ္ ့….ကုန္းေဘာင္ေခတ္က သူေတြလည္း
ဒီေတာထဲ ရွိေနေသးပလားလုိ ့ :D ။ေတာ္ေတာ္ေလး…ေဂ်ာင္က်တဲ ့…ေနရာ ငါေရာက္ေနတာပဲ ဆုိျပီးေလ။
သူက ကြ်န္ေတာ္ကုိ ျပန္ၾကည္ ့တယ္ဗ်။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ ့…သူနဲ ့အၾကည္ ့ခ်င္းမဆုံခ်င္ပါဘူး။လူက ရီခ်င္ေနတာဆုိေတာ ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာသူက ဘာေျပာလဲဆုိေတာ ့…
“ကြမ္းပါလား” တဲ ့။ ေလသံက အထက္စီးက ေနာ္။လုံး၀ အထက္စီးက။
အေနာ္ကလည္း…ေပါက္သြားတယ္။ေသာက္ေရးမပါတာ။ကြမ္းေတာင္းစားတာမ်ား…ေလသံက။ ဆုိျပီးေလ။
သူက ခပ္တည္တည္ပဲ။ အေနာ္လည္း ကြမ္းတစ္ယာ ထုပ္ေပးလုိက္တယ္။သူက ခပ္သြက္သြက္ပဲ ယူျပီး၀ါးေနတာ။
ဒီလူ ေတာ္ေတာ္ေလး ထူးဆန္းေနတယ္ဂ်။အေနာ္ မ်က္လုံးထဲမွာေလ။ေတြ ့ေနက်ပုံစံေတြနဲ ့လည္း မတူဘူး။ျပီးေတာ ့…
ရဲတင္းလြန္းတယ္။ကြ်န္ေတာ္ ဘာမ်ားထင္ေနလဲမသိဘူး။ဒီနယ္က လူေတြက ကြ်န္ေတာ္ကုိဆုိ သိေနျပီ။ ေတြ ့ရင္ နွုတ္ဆက္ေနက်။အျပဳံးမ်က္နွာေတြနဲ ့ေလ။ ဒီဘဲ ၾကမွ….ဘာစတုိင္မွန္းမသိဘူး။လန္းေတာ ့လန္းတယ္ေနာ္ ဟီး :D။
လူေတာ ့ရွိန္တယ္။အေနာ္ေတာင္ ရွိန္တယ္။ ဟီး :D ။

သူကုိ ကြ်န္ေတာ္စကားမေျပာျဖစ္ပါဘူး။ကုိယ္ အပူေတြနဲ ့ကုိယ္ဆုိေတာ ့ေလ။ ေရွ ့တည္ ့တည္ ့ေငးျပီး စဥ္းစားေနတာ။
သူလည္း ကြမ္း၀ါးေနရင္းနဲ ့…ေရွ ့ကုိ တည္ ့တည္ ့ၾကည္ ့ေနတာ။ျပီးေတာ ့ေျခေထာက္ကို ေတာင္..လႊဲေနေသးတယ္။ ခဏၾကာေတာ ့…ကြမ္းတံေတြး…တစ္ခ်က္ေထြးျပီးေတာ ့…ေရွ ့တည္ ့တည္ ့ၾကည္ ့လ်က္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ကုိ ေျပာတယ္။
“စိတ္အရမ္း ညစ္ေနတာလား” တဲ ့ေလ။ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ေၾကာင္သြားတယ္။
ဟ..ဒီလူ ဘယ္လုိ လုပ္ သိေနတာလဲ ဆုိျပီး။ျပီးေတာ ့…သူက ဆက္ေျပာတယ္။
“မပူေနပါနဲ ့….နင္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ….နင္လုပ္နုိင္ပါတယ္” ဆုိျပီး ေသေသခ်ာခ်ာၾကီး ကြ်န္ေတာ္မ်က္နွာကုိၾကည္ ့ေျပာတာ။ကြ်န္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေလး…ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္သြားတယ္။ဒီလူ..ဘာလဲဟ…ဆုိတဲ ့အၾကည္ ့နဲ ့ကြ်န္ေတာ္ ၾကည္ ့ေနတာ..သူကုိေလ။ သူကေတာ ့….ကြ်န္ေတာ္ကို ေျပာစရာရွိတာ ေျပာျပီးျပီး ဆုိတဲ ့အထာနဲ ့…ထလုိက္တယ္။ျပီးေတာ ့…
ေညာင္ပင္ အေနာက္ကုိ ၀င္သြားတယ္။ကြ်န္ေတာ္က သူကုိ လုိက္ၾကည္ ့ေနတာ။ ရွုပ္ေထြးတဲ ့အေတြးေတြနဲ ့ေလ။
သူ ေညာင္ပင္အေနာက္ကုိ ၀င္သြားတာ…အေပါ့အပါး သြားတယ္ထင္တာပဲ။

အဲဒီမွာ… “ကုိဇဴး..ေ၀ ့ကုိဇဴး” ဆုိတဲ ့အသံကုိ လမ္းမေပၚက ၾကားလုိက္လုိ ့…ၾကည္ ့လုိက္ေတာ ့..နန္းဗ်။ သူတုိ ့လွည္းေတြနဲ ့ေရာက္လာတယ္ေလ။အေနာ္က…သူျမင္ေတာ ့…ခုနလူကုိ ေမ ့သြားတယ္။စိတ္ညစ္တာလည္း..နည္းနည္းေျပသြားတယ္ဂ်။ :D အဟီး။လူစိတ္ရယ္ေနာ္…ေျပာင္းလဲတာေတာ ့ျမန္တယ္။
သူကလည္း…ကြ်န္ေတာ္ကုိ ျမင္တာနဲ ့…ခုန္ဆင္းလာတာ။လွည္းေပၚကေနျပီးေလ။အဲဒါအနားေရာက္ေတာ ့…အေနာ္က
“ဒီဘက္ ဘာလာလုပ္တာလဲ” ဆုိေတာ ့….
“အယ္! ကုိဇဴးတုိ ့ျခံထဲမွာ…နတ္ေမးပြဲ လုပ္မယ္ဆုိ..အဲဒါေၾကာင့္လာတာေလ”  ဆုိျပီး ျပန္ေျဖတယ္။
“ဟမ္! နတ္ပြဲ လုပ္တာ….ငါတုိ ့လုပ္တာေလ…အဲဒါ ရြာသားေတြက ဘာလုိ ့လာၾကတာတုန္း” လုိ ့ေမးေတာ ့…။
“အာ..ခက္ျပီ။ ကုိဇဴးကလည္း….ဒါရြာဓေလ ့ဟာ။တစ္ျခံက အဲဒီလုိ နတ္ေမးရင္ လူတုိင္းလာ၀ုိင္းကူတယ္။သူတုိ ့လည္း…
သူတို ့…ေမးခ်င္တာ…ေတြ ေမးရင္းနဲ ့ေလ” ဆုိျပီး ျပန္ေျဖသဗ်ွ။အဲဒီေတာ ့မွာ အေနာ္လည္း။
“ဟုိက္” ဆုိျပီး ျဖစ္သြားတယ္။ဟုတ္တယ္ေလဂ်ာ။အေနာ္ ထင္ထားတာက လူတစ္ေယာက္နွစ္ေယာက္ေလာက္လာမယ္။
ျပီးေတာ ့…ျခံထဲက အလုပ္သမားေတြနဲ ့ေပါ့ေနာ္။ေမးၾကမယ္။အဲဒီလုိ ထင္ထားတာ။ အခုဟာက တစ္ရြာလုံးလာေမးတယ္ဆုိေတာ ့….သိပ္ေတာ ့မဟုတ္ေတာ ့ဘူး။အဲဒါနဲ ့….ထပ္ေမးမိတာပါ…နန္းကုိေလ။
“နန္းတုိ ့နတ္က မွန္ေရာ မွန္ရဲ ့လားဟာ” ဆုိေတာ ့…. “သိပ္မွန္တာေပါ့….လူတုိင္းလုိလုိ အဲဒီလုိပဲ ျခံတစ္ခုခုဖစ္ေနတယ္ဆို
နတ္ပင့္ေမးလုိက္…သူေျပာတဲ ့အတုိင္း လုပ္ေပးလုိက္ ေကာင္းသြားေရာ” တဲ ့။
“အယ္… လြယ္လုိက္တာေနာ္ လုိ ့ :D…. အဲဒီလုိ မွန္းသိရင္ ေစာေစာကတည္းက နတ္ကို အိမ္ေခၚထားပါတယ္”
ဆုိျပီး ရႊဲ ့လုိက္မိတယ္။ဟုတ္တယ္ေလဂ်ာ။နတ္လုပ္တုိင္း ရေနရင္ေတာ ့….ဟင္းဟင္း။ ငဇဴးနတ္ေတြနားပဲေနေတာ ့မယ္။
ဘာ ဥယ်ာဥ္ျခံေျမမွ မလုပ္ေတာ ့ဘူး။
နန္းကေတာ ့… “ ဟြန္ ့…ဘုကန္ ့လန္ ့အက်င့္က အျမဲပဲေနာ္” ဆုိျပီး မ်က္ေစာင္းထုိးျပီးထြက္သြားတယ္။
အေနာ္ ျပသနာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရင္ဆုိင္ဖူးပါတယ္ဂ်ာ။ခံနုိင္ရည္ ရွိပါတယ္။ဒါေပ ့မယ္…သူမ်က္ေစာင္းဒဏ္ကုိေတာ ့ခံနုိင္ရည္ မရွိဘူးဂ်။ ရင္ဘတ္က တစ္ဒုတ္ဒုတ္နဲ ့က်န္ခဲ ့တာ။ရင္ကုိ ေမာေရာ :D ။ ။

အဲဒါနဲ ့သူကုိ .. “ေ၀ ့..ဘယ္လဲ အဲဒါ” လုိ ့ေျပာေတာ ့… “ျခံထဲေလ” တဲ ့။ရွက္ရမ္းရမ္းျပီး လစ္သြားတာ။အဲဒါ။
ျခံထဲကုိ ေနဒီေလာက္ပူေနတာ။ျပီးေတာ ့…ကုန္းတတ္ၾကီး။အေနာ္လည္း..
“ေန ဒီေလာက္ပူေနတာကို…ဆုိင္ကယ္နဲ ့လုိက္ ပုိ ့မယ္..ခဏ” ဆုိျပီး….ေညာင္ပင္အေနာက္ကို ၀င္သြားလုိက္တယ္။
အဲဒါ…ခုန ၀င္သြားတဲ ့လူကုိ သြားၾကည္ ့တာ။မရွိဘူးဂ်။ဒီလူေလ…လုံး၀မရွိေတာ ့ဘူး။မိနစ္ပုိင္းေလာက္ပဲ ၾကာတာအေနာ္နဲ ့နန္းနဲ ့စကားေျပာတာက။အဲဒါကုိ ဒီလူ မရွိေတာ ့တာ ဆုိေတာ ့…အေနာ္လည္း နည္းနည္းလန္ ့သြားတယ္။တစ္ေနေနရာထြက္သြားရေအာင္ကလည္း…အပင္ေတြက က်ိဳးတဲ ့က်ဲတဲ ့…ဆုိေတာ ့…ျမင္ရမွာပဲေလေနာ္။
အခုဟာက ေသြးရုိးသားရုိးေတာ ့မျဖစ္နုိင္ဘူးထင္တာပဲ။အေနာ္လည္း….ဒီလူ ကုိ မေတြ ့ေတာ ့….ေညာင္ပင္ေရွ ့ျပန္လာျပီး။နတ္စင္ေပၚကုိ ကြမ္းတစ္ထုပ္တင္ခဲ ့လုိက္တယ္။ျပီးေတာ ့….ဆုိင္ကယ္နဲ ့….နန္းကုိ တင္ျပီး ျခံ ဘက္ကုိ ေမာင္းသြားလုိက္တယ္။

လမ္းမွာ နန္းကေတာင္ေမးေနေသးတယ္။
“ဘာသြားလုပ္တာလဲ ….ေညာင္ပင္ေနာက္ကုိ”
“အေပါ့တြားတာ ဟီး :D” ဆုိျပီးေတာ  ့…ေဖါေရွာ လုပ္လုိက္ရတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ ့မတင္မက်နဲ ့။

ျခံထဲေရာက္ေတာ ့….နတ္ပြဲလုပ္ဖုိ ့လူေတြက စေနကျပီဂ်။ အဲဒီမွာ ေလးစားစရာေကာင္းတာေလးတစ္ခုသြားေတြ ့ရတယ္။
ရြာသားေတြရဲ ့စိတ္ဓါတ္ပါ။ နတ္စင္လုပ္တာက အစ အကုန္ဗ်ာ၊ အုန္းပြဲ ငွက္ေပ်ာ္ပြဲေတြဘာေတြ အကုန္…သူတုိ ့ပဲ ဦးေဆာင္ျပီး လုပ္ေပးတာ။ တစ္ေယာက္တစ္လက္စီေပါ့ဂ်ာ။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္းေပ်ာ္ဖုိ ့ေကာင္းသလို လူလည္းစီတယ္။
အဲဒါနဲ ့….နန္းကုိ မိန္းခေလးေတြ မုန္ ့လုပ္ေနတဲ ့၀ုိင္းမွာ ထားျပီးေတာ ့….ကြ်န္ေတာ္ ေဇာင္းၾကီးဆီကုိ ထြက္လာတယ္။သူကေတာ ့…ဟုိစီမံ ဒီစီမံေပါ့ဂ်ာ။သူလုပ္ခ်င္တာက်ေတာ ့….အားကိုးရပါတယ္။သူကြ်မ္းတယ္ေလ။အဲဒါက်ေတာ ့…..အေနာ္က ဘာမွမသိဘူး…နတ္ပြဲနဲ ့ပတ္သတ္ရင္။
ဒီလုိနဲ ့…တစ္ျဖည္းျဖည္း…လုပ္လာလုိက္တာ…ညေနသုံးနာရီေလာက္မွာ…အားလုံးျပီးစီသြားသဗ်ွ။
ျခံ၀နားမွာ အရိပ္ေကာင္းတဲ ့အပင္ၾကီးေတြရွိတယ္။အဲဒီနားမွ…တဲ တစ္လုံးထုိးထုိးတယ္။အကာေတြေတာ ့ပါဘူး။
ေလးတုိင္စင္ တဲပဲ။အဲဒီတဲ ထဲမွာ….နတ္၀င္သည္က စည္း၀ုိင္းျဖဴေလးတစ္ခုကုိ ၀ုိင္းျပီး ထုိင္ရမွာ…သူေနာက္မွာ
အုန္းပြဲ၊ငွက္ေပ်ာပြဲေတြ တင္ထားတဲ ့စင္ေတြပဲရွိတယ္။ စင္ေတြကေတာ ့ၾကီးတယ္။ တစ္ရႊာလုံးက ေမးမွာဆုိေတာ ့ေလ။
နည္းနည္းမ်ားတယ္။ကုိယ္ေမးခ်င္ရင္ အုန္းပြဲ ငွက္ေပ်ာပြဲ၀ယ္။ျပီးရင္ စင္တစ္ေနရာမွာ ကုိယ္နာမည္ထုိးျပီးေတာ ့…ထားခဲ ့။
နတ္က…သြားမၾကည္ ့ဘူးေနာ္။အစဥ္အလုိက္ေအာ္သြားတာ။ဘယ္သူ ဘယ္သူ ဆုိတာကုိေလ။အဲဒီလုိ စြမ္းတယ္လုိ ့ေတာ ့ေျပာၾကတာပဲ။ ဒီလုိနဲ ့….အဲဒီနတ္စင္နားမွာ…တံျမက္စည္းေတြ ဘာေတြ ေသေသခ်ာခ်ာလွဲက်င္းျပီးေတာ ့…လူေတြထုိင္ၾကတယ္ဆုိပါေတာ ့။နတ္၀င္သည္ကလည္း ထုိင္ေနတာပဲ။ နတ္ထိမ္းတစ္ေယာက္ပဲ မတ္တပ္ရပ္ျပီး။ဘယ္သူကဘာေမးခ်င္တာလဲ…ေမးခ်င္တာကို နတ္ကုိ “ပအုိ၀္” လုိ ျပန္ေျပာရတယ္။
ဟုိက “ပအုိ၀္” လုိ ျပန္ေျဖတယ္။အဲဒါကုိ ဒီဘက္ကုိ ျမန္မာလုိ ဘာသာျပန္ေပ့ါဂ်ာ။ဒီလုိသြားတယ္။သူတုိ ့လုပ္ပုံကုိင္ပုံက။

အဲဒီနတ္ေမးပြဲကုိ ကြ်န္ေတာ္ ဒီေရာက္မွ ျမင္ဖူးတာဂ်။ေအာက္ျပည္ ေအာက္ရြာနဲ ့…အညာေဒသေတြမွာလုိ…ဆုိင္းေတြဘာေတြနဲ ့ကခုန္ေနတာမဟုတ္ဘူး။အရက္လည္းမပါဘူး။အသားလည္းမပါဘူး။
ရုိးရာပြဲေလးတစ္ခုလုိ လုပ္ၾကတာ။အေနာ္ေတာ ့ၾကဳိက္တယ္။အဲဒီလုိေလးကိုေလ။ ဘာရယ္ညာရယ္ေတာ ့မဟုတ္ဘူးဂ်ာ။
အဟုတ္ ၾကဳိက္တယ္။ ခဏၾကာေတာ ့…နန္းတုိ ့အေဖ ေရာက္တယ္။သူစတုိင္အတုိင္းေပါ့..နွုတ္ခမ္းေမႊး သသ နဲ ့….
အထာက သန္ ့ေနတာပဲ။နဖူးေပၚမွာေတာ ့….ဖုန္ေတြတတ္ေနတယ္။ဟီး :D ။ ။

သူက နတ္ထိမ္းတဲ ့ဂ်။ျပီးေတာ ့….တုိင္းရင္းေဆးဆရာ ဆုိပဲ။သူမ်ားေျပာလုိ ့သိတာပါဂ်ာ။အဖုိးၾကီးကလည္း..ဒါေလးေတာင္အေနာ္ကုိ မေျပာဘူး။တကယ္ဆုိ…အေနာ္က သူသမီးနဲ ့ဘာလုိလုိညာလုိလုိျဖစ္ေနတာဂ်ာ။ အဲဒီေတာ ့…ဘာလုိလုိညာလုိလုိျဖစ္လာမဲ ့..အဖုိးၾကီးက အေနာ္ကုိ အရင္ေျပာသင့္တာေပါ့လုိ ့ေနာ္ ့ဟီး။ (ၾကားရင္ လာသတ္မလားေတာင္ တိ၀ူး :P ) ။ ။

ဒီလုိနဲ ့…သုံးခြဲေလာက္မွာ…စေမးျဖစ္တယ္ဆုိပါေတာ ့ဗ်ာ။ဓေလ ့ထုံးစံအရဆုိရင္…ျခံရွင္က ေနာက္ဆဳံးမွေမးရတယ္။ဒါက
တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ရုိေသသမွု ျပဳတဲ ့သေဘာဂ်ာ။ အဲဒီလုိနဲ ့..နတ္၀င္တယ္ဆုိပါေတာ ့….နန္းတုိ ့အေဖက လူေတြၾကားနဲ ့…နတ္ၾကားမွာ…ရပ္ျပီး ဘာသာျပန္ေပးေနတယ္။ လက္အုပ္ခေလးခ်ီျပီးေလ။တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ေမးၾကတာဂ်။မွန္မွန္ေတာ ့မသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ ့ယုံၾကည္ ၾကတယ္။အဲဒီကလူေတြက။ဒီလုိနဲ ့…ေနာက္ဆုံးကြ်န္ေတာ္တုိ ့အလွည္ ့ေရာက္ေတာ ့…ေျခာက္ခြဲေနျပီ။ေမွာင္တာကလည္း..ေမွာင္ေနျပီေလ။လူေတြ အားလုံးက အဲဒီအထဲမွာ ထုိင္ေနရတာ။ဒီေန ့မွ ျခံကလည္း..မီးစက္ေတြဘာေတြ နွုိးျပီးေတာ ့…မီးေတြ လုိက္သြယ္ထားျပီး ထြန္းေပးထားရတယ္။နတ္ပြဲျပီးရင္
သူတုိ ့ေတြက မုန္ ့ေတြဘာေတြစားၾကျပီးမွာ ျပန္ၾကမွာ။ ဒီသေဘာကက်ေတာ ့….
“အားလုံးခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ ့..နတ္ေမးပြဲ ျပီးေျမာက္၏” ဆုိတဲ ့သေဘာဂ်။

ဒီလုိနဲ ့…အေနာ္တုိ ့အလွည္ ့ေရာက္လာပါေလေ၇ာ။လူတုိင္းကလည္း စိတ္၀င္စားတယ္။ အထိကျဖင့္ကြ်န္ေတာ္ကုိေပါ့ေနာ္။
ဒီျခံထဲမွာ…ဒီလုိ နတ္ေမးပြဲက်င္းပဖုိ ့မေျပာနဲ ့….ေနတဲ ့လူတုိင္း…နွစ္ရက္တစ္ပုိင္းပဲခံတယ္။ျပန္ေျပးရင္ေျပးမေျပးရင္
ေသတာပဲ။ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အလွည္ ့က်ေတာ ့….ဒီလုိမဟုတ္ဘူး။သရဲေျခာက္တာေတာင္…ညဘက္ကုိ အျပင္ထြက္ျပီး
ဓါးနဲ ့လုိက္တဲ ့ခေလး။ ဆုိျပီး ရြာထဲ နာမည္ၾကီးေနေတာ ့…သူတုိ ့က ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းေဟ ့..ဆုိျပီး သိခ်င္ေနၾကတာ။
အမွန္ေတာ ့…အေၾကာက္လြန္ျပီး လုိက္တာပါဂ်ာ။ဒါပါပဲ။သတိၱသိပ္ရွိေနလုိ ့ေတာ ့မဟုတ္ပါဘူး။ L

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေမးတဲ ့အလွည္ ့မွာ ေဇာင္းၾကီးက ကြ်န္ေတာ္ကုိ ၾကည္ ့ေနတာ။အဲဒါနဲ ့..နင္သြားလုိက္ ဆုိတဲ ့အထာနဲ ့။
ကြ်န္ေတာ္က ေမးေငါ့ျပလုိက္ေတာ ့မွ…သူေရွ ့ကုိ တတ္သြားတာ။ေမးမဲ ့သူက ေ၇ွ ့တုိးရတာကုိး။နတ္(နတ္၀င္သည္)ေပါ့ေနာ္။သူက ေဇာင္းၾကီးကုိ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္ ့ေနတယ္။ျပီးေတာ ့…နန္းတုိ ့အေဖကုိ လွမ္းေျပာတယ္။ ပအုိ၀္လုိေလ။
“သူ မဟုတ္ဘူး” တဲ ့။
အဲဒါ အဖုိးၾကီးက ကြ်န္ေတာ္ကုိ လွမ္းေခၚတယ္။ကြ်န္ေတာ္ ေရွ ့တတ္ရတာေပါ့။ နတ္၀င္သည္က မိန္းမၾကီးပါ။ဒါေပ ့မယ္ သူမ်က္လဳံးေတြက တစ္လက္လက္နဲ ့အေရာင္ေတာက္ေနတာ။သူက ကြ်န္ေတာ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာစုိက္ၾကည္ ့ျပီး…။

နတ္   ။    ။“ဘာေမးခ်င္လဲ” တဲ ့(အဖုိးၾကီးက ဘာသာျပန္ေပးတာပါ။တစ္ဆင့္ေလ။တုိက္ရုိက္ပဲေရးလုိက္ပါတယ္။)။
အေနာ္။   ။ “ျခံထဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ ့ကိစၥေတြ အားလုံးျပီးဆုံးခ်င္တယ္။အေနွာင့္အယွက္ကင္းစြာနဲ ့အလုပ္လုပ္ျခင္ပါတယ္”
နတ္  ။    ။ “ဒါက အရင္ပုိင္ရွင္ ေဟာင္းရဲ ့ျခံပါ။သူက သူျခံကုိ လက္မလႊတ္ခ်င္ဘူး။သူဘက္ကျဖစ္ေစခ်င္တဲ ့ဆႏၵကေတာ ့.
သင္တုိ ့ျဖစ္နုိင္ရင္ ဒီျခံထဲက ထြက္သြားပါ”ဒီလုိၾကီးလာေျပာတယ္ဂ်ာ။ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ကုိတင္းတယ္။စိတ္ထဲမွာလည္း ေဒါင္းကနဲ ျဖစ္သြားတာ။ဘယ္နွယ္ ့ ျခံထဲက ထြက္ေပးလိုက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ရင္းနွီးထားတဲ ့ မ်ိဳးေစ ့ဖုိးေတြ တဲဖုိးေတြ အကုန္ဗ်ာ။ဘယ္သူကလာေပးမွာလဲ။
ေပးခဲ ့သည္တုိင္ေအာင္….ကြ်န္ေတာ္က ျပန္မွာမဟုတ္ဘူး။မရရေအာင္လုပ္မွာ…အားလုံးအစျပဳျပီးေနျပီ။
အဲဒါနဲ ့…ကြ်န္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လုိက္တယ္။တစ္ခါတည္း အျပတ္ရွင္းမယ္ေပါ့ေနာ္။

အေနာ္။ ။ “ကြ်န္ေတာ္ဘက္က လုံး၀ေနာက္မဆုတ္နုိင္ပါဘူး။အဲဒီအတြတ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့တုိ ့ဘာလုပ္သင့္လဲ
ဆုိတာ အၾကံဥာဏ္ေပးပါ။”
နတ္။  ။ “ေကာင္းျပီေလ။ဒါဆုိရင္ေတာ ့….ယခုလက္ရွိျခံပုိင္ရွင္နဲ ့..ယခင္က ျခံပုိင္ရွင္ေဟာင္းတုိ ့ဆက္ရွင္းရမွာမဲ ့ကိစၥေပပဲ။
ဒါေပ ့မယ္…လူေလး….မင္းစဥ္းစားနုိင္ပါတယ္။ မင္း အသက္ေပးရဖုိ ့မ်ားတယ္။”
ဒီစကားက ကြ်န္ေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ထိတ္လန္ ့ေစပါတယ္။တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ေသသြားနိုင္တယ္။ဒီလုိ ေျပာသံကုိ အဖုိးၾကီးဆီက ၾကားေတာ ့…ရြာသူ/ရြာသားေတြ အကုန္လုံးက လန္ ့ကုန္တယ္။တုိးတုိး တုိးတုိးနဲ ့
ေျပာေနသံေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္သြားတယ္။ျပီးေတာ ့…နန္းက ကြ်န္ေတာ္ အေနာက္မွာဆုိေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္လက္ေမာင္းကုိ
လွမ္းဆြဲလုိက္တယ္။အဲဒီစကား ၾကားၾကားျခင္းမွာေလ။သေဘာက ေလွ်ာ ့လုိက္ပါ ဆုိတဲ ့သေဘာ။ေနာက္ဆုတ္လုိက္ပါဆုိတဲ ့သေဘာဂ်။ကြ်န္ေတာ္ကလည္း…ေခါင္းမာတယ္ဂ်ာ။တစ္ခုခုဆုံးျဖတ္ျပီးရင္ အဲဒီဟာက
အေသျဖစ္သြားေ၇ာ။အဲဒီလုိ လူမ်ိဳး…ဆုိေတာ ့လည္း….၀ူး…ခက္တယ္ဂ်ာ။ ဒီနယ္ကုိ လာမိတာကုိက ကြ်န္ေတာ္အမွား။ ။

နတ္ကလည္း…သူ ့စကားကုိ သူေျပာျပီးေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာစုိက္ၾကည္ ့ေနတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ…အဖုိးၾကီးက နတ္ကုိ ပအုိ၀္လုိ ေရာတယ္။နတ္ကလည္း…ေခါင္းျငိမ္ ့ျပီး အေျဖျပန္ေပးတယ္။ဘာေတြေျပာေနမွန္းေတာ ့မသိဘူးဂ်။
ျပီးတာနဲ ့အဖုိးၾကီးက ကြ်န္ေတာ္ကုိ တစ္ခ်က္လွမ္းေခၚတယ္။ကြ်န္ေတာ္က သူဆီကို ထသြားလုိက္ေတာ ့….နား နားကုိ
ကပ္ျပီးေတာ ့…ဘာေျပာတယ္ထင္တုန္း။ ။
“ျခံပုိင္ရွင္နဲ ့ေတြ ့မလားတဲ ့…..ဆႏၵရွိလားတဲ ့”
ျခံပုိင္ရွင္ဆုိတာက…ေသသြားျပီး မကြ်တ္မလြတ္ျဖစ္ေနတဲ ့သူကုိ ေျပာတာပါ။ကြ်န္ေတာ္လည္း..ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထသြားတယ္။ ဘယ္လုိေတြ ့ရမွာတုန္းဆုိေတာ ့…။
“တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိယ္ထဲ ခဏ ၀င္ခုိင္းလုိက္မယ္ေလ” တဲ ့။ ကြ်န္ေတာ္လည္း..သေဘာလုိ ့ေျပာလုိက္တယ္။
ဟုတ္တယ္ေလ။ ျပသနာက..ျမန္ျမန္နဲ ့…တိတိက်က်ျပီးဆုံးသြားတာကုိ လုိခ်င္တာကုိး။မတင္မက်ၾကီးနဲ ့ဆုိေနရတာ
သိပ္မမုိက္ဘူး။အလုပ္သမားေတြကုိ ထပ္ေနွာင့္ယွက္ေနရင္ ခက္မယ္။

အဲဒီလုိ လုပ္မယ္ဆုိတာကုိ သိေနတဲ ့ ရြာသားေတြကေတာ ့…လွဳပ္လွဳပ္ရြရြေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။ေျပးမဲ ့သူက ေျပးဖုိ ့ေတာင္
ျပင္ေနျပီ။အဲဒီလုိေတြ။ အဲဒီအဖုိးၾကီးက အားလုံးကုိ ေအာ္ေဟာက္ျပီးေတာ ့…လူတစ္ေယာက္ကုိ ေခၚတယ္။ေယာကၤ်ားေလးပဲ။အားေကာင္းေမာင္းသန္ပဲ ဒီလူလည္း။အဲဒီလူနားမွာ အျဖဴေရာင္ စည္း၀ုိင္းတစ္ခုတားတယ္။
အဲဒါ နတ္လုပ္တာပါ။ျပီးေတာ ့…အပူးခံမဲ ့သူကုိ ၀င္ခုိင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က အဲဒီလူနဲ ့…နီးေနတယ္။ လက္တစ္လွမ္းေပါ့။
ကုိယ္က ေျပာရမဲ ့သူဆုိေတာ ့ေလ…မ်က္နွာျခင္းဆုိင္(Face by Face) အေနအထားေပါ့ဂ်ာ။ထုိင္ေနရတာ။
အဲဒီလူက မ၀င္ခင္ကေတာ ့….ထုိင္ေနတာ တင္ပလႅင္ခ်ိတ္ဂ်။၀င္လည္း ၀င္လာေရာ….ဒူးေထာက္ျပီး..ကြ်န္ေတာ္ဆီကုိ လက္လွမ္းေတာ ့တာပဲ။လည္ပင္းညွစ္ဖုိ ့ေလ။ အဲဒါကုိ နတ္က…သူလက္ကုိ ရုိက္ခ်ပလုိက္ရတယ္။ျပီးေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္ကုိ
လွမ္းၾကည္ ့တယ္။ ေျပာခ်င္တာေျပာေပါ့ေနာ္။(သရဲ နဲ ့ကြ်န္ေတာ္နဲ ့ေျပာေနတဲ ့အခ်ိန္မွာ…အဖုိးၾကီးကပဲ ၾကားက ဘာသာျပန္ေပးတာဂ်။ဟုိကလည္း ပအုိ၀္ လုိပဲေျပာတယ္)

အေနာ္။ ။ “ခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ္ကုိ ဘာေျပာစရာရွိလဲ။”
၀င္ပူးခံရတဲ ့လူ။  ။ “မေက်နပ္ဘူး”
အေနာ္။ ။ “ဘာကုိ မေက်နပ္တာလဲ ေျပာ”
၀င္ပူးခံရတဲ ့လူ။  ။ “ငါျခံထဲမွာ ေနတာကုိ မေက်နပ္ဘူး”
အေနာ္။ ။ “ခင္ဗ်ား မပုိင္ေတာ ့ဘူးေလ”
၀င္ပူးခံရတဲ ့လူ။  ။ “လက္ရွိ ငါေနေနတယ္။မင္းငါ့တုိ ့မိသားစုကုိ ဓါးနဲ ့ခုတ္ထားတာ..အခုထိ အမာရြတ္ေတြရွိတုန္း။
အဲဒါေၾကာင့္လုံး၀ မေက်နပ္နုိင္ဘူး။ဒီထဲမွာလည္း..ေပးမေနနုိင္ဘူး”
အေနာ္။ ။ “ဟမ္…သစ္ပင္ကုိ ခုတ္တာပါ”
၀င္ပူးခံရတဲ ့လူ။  ။ “အဲဒီမွာ…ငါညီမေနတယ္”
ေသခ်င္တာပဲဂ်ာ။ကြ်န္ေတာ္လည္း…ဘယ္နွယ္ ့….အစတစ္ခုေလာက္ရွိမလားလုိ ့…ဆြဲထုတ္ၾကည္ ့ပါတယ္။သပြတ္အူနဲ ့လာတုိးေနတယ္။အခု ဒီလူေျပာပုံဆုိပုံအရဆုိ…သရဲက တစ္ေကာင္တည္းမဟုတ္ဘူးေပါ့။ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားတယ္။
ေဇာင္းၾကီးဘက္ကုိ လွည္ ့ၾကည္ ့ေတာ ့….ေဇာင္းၾကီးကလည္း….ျပန္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ဆုိတဲ ့အထာ။
ဆုံးလည္း ဆုံးပါေစေတာ ့ကြာ..ဆိုတဲ ့မ်က္နွာမ်ိဳး။ေနာက္ဆံုး…..
၀င္ပူးခံရတဲ ့လူ။  ။ “ငါတုိ ့ဘက္က လုံး၀မေက်နပ္နုိင္ဘူး။ဒီေတာ ့ဆက္မေနပါနဲ ့။ဒါ ငါတုိ ့ေျမ”
ဆုိျပီး ထြက္သြားတယ္။

နတ္ကလည္း…
“ေနမယ္။မေနဘူး ဆုိတာ လူေလး ဆုံးျဖတ္နုိင္တယ္။ျဖစ္လာတဲ ့အေၾကာင္းတရား ေတြကုိ လူေလးပဲ ခံစားရမွာ”
ဆုိျပီး နိဂုံးခ်ဳပ္သြားတယ္။ ျပီးေတာ ့ထြက္သြားတယ္။

လူက ဟက္ေကာ ့ၾကီးဗ်ာ။ရြာသားေတြကလည္း…သူတုိ ့ကိစၥေတြေတာ ့အဆင္ေျပပါရဲ ့…ဒါေပ ့မယ္ ကြ်န္ေတာ္ကိစၥအဆင္မေျပေတာ ့…စိတ္မေကာင္းၾကဘူး။သူတုိ ့ရဲ ့မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ ေတြ ့ေနရတာေတာ ့..
“စိ္တ္ေလွ်ာ ့လုိက္ပါ” ဆုိတဲ ့အထာေတြ။

နတ္ေမးပြဲ ျပီးသြားေတာ ့….စားၾကေသာက္ၾကေပါ့ဂ်ာ။ အဲဒီလုိ စားေသာက္ေနတဲ ့အခ်ိန္မွာ…နန္းကအေနာ္ေဘးမွာရွိေနခဲ ့တယ္ဗ်။သူဘာမွေတာ ့မေျပာဘူး။ေတာ္ေတာ္ေလးနွတ္ဆိတ္ေနတယ္။အဖုိးၾကီးကလည္း…တစ္ခုခုကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးေတြးေနတာ။ခဏၾကာေတာ ့….ေဇာင္းၾကီးက ကြ်န္ေတာ္ ့နားကုိ ေရးၾကီးသုတ္ျပာနဲ ့ေရာက္လာတယ္။
ျပီးေတာ ့…. “ငဇဴး..ကြိဳင္ေတာ ့တတ္ျပီ။ ျခံေစာင့္ေတြ ညမအိပ္ေတာ ့ဘူး…လုပ္ေနတယ္။ဘယ္လုိရွင္းမလဲ” တဲ ့။
ကြ်န္ေတာ္ အဲဒါကုိ သတိထားမိပါတယ္။ဒီျပသနာတတ္လာမယ္ဆုိတာေလ။မိတ္ေဆြတုိ ့ေရာ ေနမလား။ဟုိက ၾကိမ္းသြားတာၾကီးကုိ…ေနတဲ ့သူ တစ္ခုခုျဖစ္မွာပဲ။အဲဒီေတာ ့….ကြ်န္ေတာ္က…
“သူတုိ ့ကုိ ေခၚလုိက္ပါ” ဆုိျပီးေတာ ့ေျပာလုိက္တယ္။ သူတုိ ့လည္းေရာက္လာေရာ..အကုန္ျပန္ခုိင္းလုိက္တယ္။
ေဇာင္းၾကီးက… “ငါတုိ ့က ဘယ္မွာေနရမွာလဲဟင္” တဲ ့။ သူဒီမွာမအိပ္ရဲေတာ ့ဘူးထင္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း…အဲဒါပဲ စဥ္းစားေနတာပါ။အေနာ္လည္း..ေၾကာက္ပါတယ္။လူတုိင္းလည္း…ဒီအေျခအေနၾကီးမွာ
ေနရဲ မယ္မထင္ပါဘူး။ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အခက္အခဲကုိ ကူညီလုိက္တာကေတာ ့….နန္းတုိ ့သားအဖပါပဲ။
နန္းကပဲ ၀င္ေျပာတာပါ။ သူတုိ ့ဆီမွာ အိပ္ပါဆုိျပီးေလ။အဖုိးၾကီးကလည္း လက္ခံတယ္။
အဲဒီညကေတာ ့….ျခံၾကီးတစ္ခုလုံးကုိ ပစ္ျပီး လူေတြ တုိင္းအလြတ္ကုိ ရုန္းသြားေတာ ့တာပါပဲဂ်ာ။

အဲဒီညက နန္းတုိ ့အိမ္မွာ အိပ္ရင္းနဲ ့…ကြ်န္ေတာ္ေတြးေနတာ…ဒီျပသနာကို ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိျပီးေတာ ့ေလ။
ငါေတာ ့...ဒီလာတာကုိက မွားတာပါ ဆုိျပီး စိတ္ညစ္လုိက္တာဗ်ာ။ အဟုတ္။
မုိးသာလင္းသြားတယ္။ အေျဖကေတာ ့…ထြက္မလာခဲ ့ပါဘူး။

ဇာတ္သိမ္းပုိင္း အားဆက္ဖတ္ရန္ ဒီမွာ နွိပ္ပါ။

ငဇဴး
...........................................................