ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးခါစေပါ့ဂ်ာ။ရန္ကုန္မွာေနရတာက အလုပ္မရွိအကုိင္မရွိနဲ ့ သိပ္မေပ်ာ္ဘူးဂ်ာ။
ပ်င္းစရာၾကီး။သူမ်ားေတြလုိ ေလွ်ာက္မလည္တတ္ေတာ ့လည္း..ခက္တယ္။
ေမျမိဳ ့မွာတုန္းကဆုိ ေန ့တုိင္း အလုပ္ရွိတယ္။မုိးလင္းတာနဲ ့ ျခံထဲသြားတာပဲ။အလုပ္သမားေတြ အလုပ္လုပ္တာ
လုိက္စစ္။အဲဒါေတြနဲ ့ပဲ တစ္ေနကုန္ေရာ။ ညေနက်ရင္ ပုိက္ဆံရွင္းေပးျပီးေတာ ့..အိမ္ျပန္ေရမုိးခ်ိဳး။
ဆုိင္ကယ္ယူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့…လက္ဖက္ရည္ဆုိင္သြား။ ရွစ္နာရီေလာက္ျပန္။
ရည္းစားရွိတုန္းကေတာ ့ျပန္၀ူး ဟီး :D ။ မရွိေတာ ့ျပန္တာေပါ့ဂ်ာ။ ျပီးရင္ အိပ္။ ဒါပါပဲ။
ဒီလုိနဲ ့ပဲ ေန ့ေတြ..နွစ္ေတြ..ေျပာင္းလာတာ။
အခုလုိၾကီး ခ်က္ျခင္း အလုပ္မရွိအကုိင္မရွိျဖစ္ေတာ ့…မေနတတ္ေတာ ့၀ူးဗ်ိဳ ့အဟုတ္။
ဒါေပ ့မယ္…အခုေတာ ့…ဘာမွမလုပ္ခ်င္ေတာ ့ပါဘူး ဟီး :D ။ လူ ့သေဘာေျပာပါတယ္။
မိဘအိမ္မွာ အဆီတစ္ထပ္ အသားတစ္ထပ္နဲ ့ဇိမ္က်သြားေတာ ့…ငပ်င္းကုိ ျဖစ္ေရာ :P ။
ထားပါေတာ ့…ဇာတ္လမ္းေလး ဆက္ေျပာမယ္။
အဲဒီဆယ္တန္းေအာင္ျပီးခါစတုန္းက အေနာ္ပ်င္းေနတာနဲ ့…အေမ ့ကုိ ေမျမိဳ ့ခဏျပန္မယ္လုိ ့ဆုိျပီး…
ျပန္သြားတာ။ဟုိေရာက္ေတာ ့… ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေတြက…ငါတို ့စီးပြားေရးေလးတစ္ခုလုပ္ရေအာင္တဲ ့။
ဘာစီးပြားေရးလဲဆုိေတာ ့…ရာသီေပၚ အသီးအနွံ စုိက္ခ်င္လုိ ့တဲ ့။ ဘယ္မွာစုိက္မွာလဲဆုိေတာ ့…ရြာတစ္ရြာကို ေျပာတယ္ခင္ဗ်။
ေတာ္ေတာ္ေလးေ၀းတယ္။တစ္ခ်ိဳ ့သိေကာင္းသိမယ္ဂ်ာ။
ေရႊေညာင္-ရပ္ေစာက္ ကားလမ္းအတုိင္းသြားရင္ လူရုိးေတာင္ ဆုိတာရွိတယ္ဂ်။အဲဒီေတာင္ ဟုိးဘက္ကုိ
နွစ္ေတာင္ေက်ာ္ရေသးတယ္။ဆုိင္ကယ္လမ္းပဲရွိတယ္။ ကားလမ္းမရွိေတာ ့ဘူး။
လူရုိးေတာင္ ဆုိတာ ေတာင္ၾကီးသားေတြနဲ ့ ေရႊေညာင္-အင္းေလးသားေတြသိၾကပါတယ္။
ေပါရိသာရမင္း လူသားစားျပီးေတာ ့…အရုိးေတြေပၚလာရကေနျပီး ေတာင္ၾကီးျဖစ္လာတယ္လုိ ့အဆုိရွိသဗွ်။
ဟုတ္မဟုတ္ေတာ ့မသိဘူး :D ။
ကြ်န္ေတာ္လည္း ပ်င္းေနတာနဲ ့အေတာ္ပဲ အလုပ္ရျပီဆုိျပီး အဲဒီသြားတာေပါ့ဂ်ာ။သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ပါ။
သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေတာ ့...(အလင္းေလ) ရွယ္ယာထည္ ့တယ္။သူမလုိက္နုိင္ေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ပဲသြားလုပ္ရတယ္။ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းနာမည္က “စုိင္းေအာင္ခမ္း” ပါ။ သူက လူကုိၾကည္ ့ရင္ ေပေစာင္းေစာင္းနဲ ့မုိ ့… “ေဇာင္းၾကီး” လုိ ့နာမည္ေပးထားတာ။
ဒီလုိနဲ ့ကြ်န္ေတာ္တုိ ့သြားျပီးေတာ ့ လယ္ယာလုပ္ၾကတယ္ဆုိပါေတာ ့ဂ်ာ။ေရႊေညာင္မွာက အမ်ိဳးေတြရွိေတာ ့။
သူတုိ ့ဆီ၀င္ျပီးေတာ ့…နယ္ေျမအေျခအေနေလး စုံစမ္းရတယ္။အေနာ္ အေဒၚက ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အဲဒီကုိ သြားမယ္ဆုိေတာ ့
“ဟဲ ့…ဇဴး…နင္နဲ ့ျဖစ္ပါ့မလား..အဲဒီက နယ္ေျမၾကမ္းတယ္ေနာ္” ဆုိျပီး တားေနေသးတာ။
ကြ်န္ေတာ္က.. “အာ…လုပ္ၾကည္ ့တာေပါ့” ဆုိျပီးထြက္သြားတာ။
ဟုိေရာက္ေတာ ့… အဲဒီျခံက အဆင့္သင့္ရွိတယ္။ခက္တာက အလုပ္သမားေတြ မရဘူးဂ်။
တုိင္ေတာ္ေတာ္ပတ္သြားတယ္။ျခံၾကီးက အက်ယ္ၾကီးဂ်ာ။အဲဒါကုိ အလုပ္သမားမရေတာ ့ဘယ္လုိလုပ္ ကုိယ္တိုင္သြားလုပ္မတုန္း။ ေသသြားမွာေပါ့ေနာ္ ့…ေလဒယ္။ အဟုတ္။
အဲဒီရြာသားေတြကလည္း ပအုိ၀္ ့ေတြမ်ားတယ္။ျပီးေတာ့ သိပ္မေရာဘူး…တစ္စိမ္းေတြကုိ။ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ကလည္း..လူသစ္ေတြ။ျပီးေတာ ့…နယ္ေျမကလည္း…အစိမ္းျဖစ္ေနေတာ ့..လန္ ့ေတာ ့လန္ ့တယ္ဂ်။အဲဒီမွာက ဥပေဒက သိပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူးရယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ျခံက အားလုံးထဲမွာ ေနာက္ဆုံးခင္ဗ်။ရြာနဲ ့..ေလးမုိင္ေလာက္ေ၀းေသးတယ္။စစျခင္းဂ်ာ။ ရြာေရာက္တယ္။အဲဒီရြာမွာလည္း..ကုန္စုံဆုိင္ေတြေပါတယ္။စုိက္ပ်ိဳးေရး အဓိကထားတာဆုိေတာ ့…စုိက္ပ်ိဳးေရးနဲ ့ပတ္သတ္တဲ ့ပစၥည္းမ်ားတယ္ခင္ဗ်။အဲဒီရြာကေနထြက္သြားရင္…လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရြာမရွိေတာ ့ဘူး။ျခံေတြပဲရွိတယ္။
ျခံကလည္း..တစ္ျခံနဲ ့တစ္ျခံေတာ္ေတာ္ေလးေ၀းတယ္။လယ္ေျမကလည္း..ၾကီးၾကတယ္ေလ။အဲဒီလုိ တစ္ျခံျပီးတစ္ျခံ
ျဖတ္လာရင္း..နဲ ့..ေနာက္ဆုံးျခံက အေနာ္တုိ ့ျခံပဲ။ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာပါ။အဲဓီေတာင္ကုန္းကုိ ဆုိင္ကယ္နဲ ့ပတ္တတ္ရတယ္။အဲဒီေတာ ့မွ ျခံထဲေရာက္တာ။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့စစသြားျခင္းတုန္းက သတိထားမိတာတစ္ခုရွိတယ္ခင္ဗ်။ရြာသားေတြက ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ကုိ ၾကည္ ့တဲ ့မ်က္လုံးေတြ။တစ္စိမ္းဆုိ အလုိမရွိတဲ ့ပုံစံေတြ။ျပီးေတာ ့….အေနာ္တုိ ့ျခံသြားတဲ ့ေနရာေလးမွာ...ေညာင္ပင္ၾကီး အၾကီးၾကီး
ရွိသဗ်။အရိပ္အာ၀ါသေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတယ္။ျပီးေတာ ့..အဲဒီမွာ နတ္စင္ေလးလည္းရွိတယ္။နတ္ရုပ္တစ္ခုလည္းတင္ထားတယ္ဂ်ာ။ဘယ္သူမွ အဲဒီနတ္စင္ကုိ အဖတ္လုပ္ျပီး သန္ ့စင္ေပးတာမရွိဘူး။အဲဒါကုိ ကြ်န္ေတာ္လည္း..သိပ္အာရုံ မစုိက္အားပါဘူး။
အထိကက လူရဖုိ ့မလား။အဲဒါ ရြာထဲဆင္းျပီး အေပါင္းအသင္းအရင္ ရွာရတယ္။ဟုတ္တယ္ေလ။
နယ္ေျမသစ္ေရာက္ရင္ေတာ ့ နယ္ခံတစ္ေယာက္ေတာ ့ပုိင္ေအာင္ေပါင္းရတာပဲ။အဲဒီေတာ ့မွာလည္း အဆင္ေျပတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ့ပုံစံကလည္း…ဆုိင္ကယ္တစ္စီးနဲ ့..ျမက္ဦးထုပ္က ေဆာင္းထားေသးတယ္။ခါးမွာက ဓါးေျမာင္။ေက်ာမွာက
ရွမ္းဓါးလြယ္ထားတယ္…ဟီး။ ျပီးေရာ။ သိုင္းသမားပုံကုိ ေပါက္ေနေရာ :D ခြိ။
အဲဒါအေနာ္အက်င့္ဂ်။ သိပ္ေခါင္တဲ ့ရြာေတြကုိ သြားရင္ အဲဒီလုိပဲသြားတယ္။ဖုန္ေတြနဲ ့ေလ။သန္ ့သန္ ့ျပန္ ့ျပန္ ့၀တ္ထားရင္လည္။ဖုံတတ္လုိ ့ဒီပုံပဲ ျပန္ေရာက္မွာ။မထူးဘူးဆုိျပီး။ အဲဒီပုံအရင္ ဖမ္းလုိက္တာ ဟီး :D ။
တတ္ခ်မ္း..ဖုံေတြ။
ဓါးကုိ ေဆာင္ထားတာကေတာ ့…ကုိယ္ကိုယ္ကုိယ္ ကာကြယ္တာပါ။အေနာ္တုိ ့မေျပာနဲ ့…ပအုိ၀့္မေတြေတာင္။
သူတုိ ့…ေတာင္းထဲမွာ ဓါးမ ပါတယ္။ ေတာထဲမွာေဟ ့…ပအုိ၀္မတစ္ေယာက္တည္း..ဟဲဟဲ..ေတြဘာေတြသြားမလုပ္နဲ့။
ဟုတ္က ခုတ္လႊတ္လုိက္လုိ ့…ျပတ္သြားမယ္။ :D လည္ပင္းေျပာပါတယ္။ :P
ရြာထဲေရာက္တာနဲ ့..လူေတြက ကုိယ္ကုိ ၾကည္ ့ျပီး စပ္စုၾကတယ္။အေနာ္ကေတာ ့…အေပါင္းအေဖာ္ရွာမလုိ ့လုိက္ၾကည္ ့တာပဲ။တစ္ေယာက္မွေတြ ့ဘူးဂ်။အားလုံးက မ်က္နွာက ခပ္ထန္ထန္ေတြဆုိေတာ ့…အေနာ္လည္း..သိပ္အေရာမ၀င္ခ်င္ေတာ ့ဘူး။ ဟုတ္တယ္ေလ။သူတုိ ့မွ မခင္ခ်င္တာ။အေနာ္ကဘာလုိ ့သြားေရာရမတုန္း။
ေနာက္ဆုံး…ကုန္စုံဆုိင္ေလးဘာေလးမွာ…ပစၥည္း၀ယ္ရင္းနဲ ့…စုံစမ္းမယ္ဆုိျပီး…ဆုိင္ေတြလုိက္ရွာတာ။
အဲဒီရြာမွာ အၾကီးဆုံးဆုိင္တစ္ဆိုင္သြားေတြ ့တယ္။ ပစၥည္းစုံတယ္ခင္ဗ်။ သူမ်ားဆုိင္ေတြက ခေလးေလးေတြ
လႊတ္ျပီးေရာင္းလုိေရာင္း။ကုိယ္က ဆုိင္ေရွ ့ေရာက္ေနျပီ….ဆုိင္ရွင္က ခဏဆုိျပီး ထြက္မလာလုိ မလာနဲ ့။
ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားတယ္။
အယ္! ေနာက္ဆုံးေတြ ့တဲ ့ဆုိင္က်ေတာ ့….အဲဒိလုိ မဟုတ္ဘူးဂ်။ နွစ္ထပ္တုိက္ေလးနဲ ့..ေအာက္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာကုိ
ကုိေရာင္းတာ။အဲဒါနဲ ့၀င္သြားတယ္ဆုိပါေတာ ့ဂ်ာ။
ဆုိင္ရွင္က်ေတာ ့…ပအုိ၀္မေလးဂ်။ ေခ်ာတယ္။ မ်က္နွာေလးက ၾကည္ျပီး သန့္ ေနတာပဲ :D ။ အဟဲ။
သူေခ်ာေပ ့မယ္..လူက သိပ္စိတ္မ၀င္စားေသးပါဘူး။ကုိယ္ဘယ္ပစၥည္းေတြလုိတာလဲဆုိတာ ေခါင္းထဲက စဥ္းစားေနတာ။
သူတုိ ့က အေနာ္၀င္သြားတာနဲ ့သိသဗ်ွ။လူသစ္မွန္း။ ရြာကလည္း..က်ဥ္းေတာ ့…လူသစ္လာရင္ သိတာသိပ္ေတာ ့မဆန္းဘူးေပါ့ဂ်ာ။
အဲဒီေကာင္မေလးကပဲ…စျပီး အကုိ ဘာလုိလဲ…ဘာယူမလုိ ့လဲေပါ့ဂ်ာ။သူေျပာတာက ျမန္မာလုိ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။
ပအုိ၀္လုိ ေရာသြားတာ။ အေနာ္ေတာင္..ဟမ္.. ဆုိျပီးျဖစ္သြားတယ္။ေနာက္ေတာ ့သူက ကြ်န္ေတာ္ ပအုိ၀္ စကားနားမလည္မွန္း သိေတာ ့မွ ျမန္မာလုိ ေျပာတာ။အဲဒါနဲ ့သူဆုိင္မွာေစ်းေတြဘာေတြ၀ယ္ရင္း…။
အကုိတုိ ့…လူသစ္မလားတဲ ့။အေနာ္က ဟုတ္ကဲ ့ပါလုိ ့ေျပာေတာ ့။
ေနာက္လုိတာရွိ…သူတုိ ့ဆုိင္ လာ၀ယ္ဘာညာေပါ့ဂ်ာ။
အေနာ္က
“ပစၥည္းကေတာ ့…စုံပါတယ္လုိ ့…အခုလုိေနတာက လူလုိေနတာခင္ဗ်။ျခံထဲမွာဂ်ာ ဆင္းမဲ ့အလုပ္သမားမရွိလုိ ့..၇ြာထဲခဏ ဆင္းလာတာ” ဆုိျပီးေျပာလုိက္တယ္။
အဲဒီစကားကုိ ဒီအတိုင္းေျပာလုိက္တာပါ။ အကူအညီေတာင္းလုိတဲ ့သေဘာလည္း မဟုတ္ဘူး။ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ေလာက္…
ညည္းျပလုိက္တာ။
“ဟာ..ဟုတ္လား..အကုိ ဒါဆုိ ခဏေလး။ နန္းတုိ ့ကူညီနုိင္ပါတယ္” ဆုိျပီးေတာ ့… သူ ့အေဖကုိ ေခၚေပးတယ္။
သူအေဖကလည္း…မ်က္နွာတည္တည္ၾကီးနဲ ့ဂ်ာ။ နွုတ္ခမ္းေမႊး သသနဲ ့…ဆင္းလာျပီး။ ဒီစကားစေျပာတယ္။
“လူလုိတယ္ဟုတ္…နင္ဘယ္ေလာက္ေပးနုိင္တုန္း..တစ္ေယာက္ကုိ” ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲေနာ္။
အေနာ္က …. “ဦးေလးတုိ ့ဆီ ဘယ္ေစ်းေပါက္တုန္း” ဆုိျပီး သူေလသံအတုိင္း..ျပန္လုိက္ေပးလုိက္တယ္။ဟီး။
သူျပတ္ကုိယ္ျပတ္ေပါ့ဂ်ာ။
“၁၅၀၀…ေပါက္တယ္။ေန ့စား။ အေစာင့္ကေတာ ့….သုံးေထာင္ေပါက္တယ္”
အဲဒီေစ်းက ကြ်န္ေတာ္ အထင္သိပ္မမ်ားဘူးခင္ဗ်။ဟုတ္တယ္ေလ။ သူတုိ ့မွာ တစ္ေနျခံထဲဆင္းျပီးေတာ ့….၁၅၀၀ ေလာက္ကုိ အေသ..ရွာရတာ။အဲဒီေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္က…ေပးနုိင္တယ္လုိ ့ေျပာလုိက္တယ္။
လူက နွစ္ဆယ္ေလာက္လုိတာခင္ဗ်။
ဒီလုိနဲ ့…ဒီလူၾကီး လုပ္ေပးရင္းနဲ ့…လူကိစၥအဆင္ေျပသြားတယ္ဆုိပါေတာ ့ဂ်ာ။သာမန္ေျပတာမဟုတ္ပါဘူးဂ်ာ။
အလုပ္သမားေတြက အင္တင္တင္နဲ ့..လုပ္ေနလုိ ့..ကြ်န္ေတာ္ (၂၀၀၀) တုိးေပးလုိက္မွ လုိက္မယ္ေတြဘာေတြျဖစ္သြားတာ။အေနာ္နဲ ့ေဇာင္းၾကီးေတာင္…စကားမ်ားတယ္။နင္ေပးတာမ်ားတယ္ ဆုိျပီး။
ဒါေပ ့မယ္..လုိအပ္ေနလုိ ့လုပ္လုိက္ရတဲ ့ကိစၥဆုိေတာ ့…သူလည္းမေျပာသာေတာ ့…ပါးစပ္ပိတ္သြားတယ္။
ေနာက္ပုိင္း ကြ်န္ေတာ္ရြာထဲသြားရင္…အဲဒီေကာင္မေလး ဆုိင္မွာေနေနတာမ်ားတယ္။၀ယ္စရာရွိတာလည္း၀ယ္ေပါ့ဂ်ာ။
ငမ္းတာလည္းပါတာေပါ့ေနာ္။ :D ။ အမွန္ကေတာ ့…တီးေခါက္ၾကည္ ့ေနတာပါ။ ရြာအေၾကာင္း..နယ္ေျမအေၾကာင္းေပါ့။
မသိထားလုိ ့ေတာ့မရဘူးဂ်။တစ္စိမ္းနယ္ဆိုေတာ ့…ကုိယ္ဘက္ စမွားရင္မေကာင္းတာေတြရွိတယ္။အဲဒီလုိနဲ ့ေကာင္မေလးနဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလးခင္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးက ရွမ္းပအုိစ္ဂ်။
သူအေဖနဲ ့လည္း..စကားေတာ္ေတာ္ေလးေျပာျဖစ္တယ္ဆုိပါေတာ ့။သူအေဖကေတာ ့…
“နင္တုိ ့ဟာ…ငယ္ငယ္ေလးနဲ ့..အလုပ္အရမ္းလုပ္တယ္ေရာ” ဆုိျပီး ခဏခဏေျပာတယ္။
ဟုတ္လည္း…ဟုတ္တယ္ဂ်။ အေနာ္နားေနတာသိပ္မရွိဘူး။တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုေတာ ့လုပ္ေနတာပဲ။
ျခံထဲမွာ…အိမ္ေဆာက္တာတုိ ့။ အလုပ္သမားေတြ လုိက္စစ္တာတုိ ့ဘာတုိ ့။ ကြ်န္ေတာ္ပဲ။
ေဇာင္းၾကီးကေတာ ့…သာသာယာယာပဲ။ ၾကဳိးကုတင္ေလးတစ္လုံး လုပ္ထားျပီး နိပ္ေနတာ။ :D
တစ္ခါတစ္ေလဆုိ..အေနာ္အရမ္းဆဲတယ္..ဒီေကာင္ကုိ။အဲဒီေတာ ့မွ…ဟုိလုပ္ဒီလုပ္..ျပီးရင္ ျပန္နိပ္ေနတာ။
သူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ ့လည္း…ေျပာမေနေတာ ့ပါဘူး။ဒီအတုိင္းလႊတ္ထားရတယ္။
တစ္ေန ့…အဲဒီေကာင္မေလးက ကြ်န္ေတာ္ကို ေမးလာတယ္ခင္ဗ်။
“အကုိဇဴး…အဲဒီျခံထဲမွာေနတာ…သရဲေတြဘာေတြ မေတြ ့ဘူးလား” တဲ ့။ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ေၾကာင္သြားတယ္။
ဟ…လာျပန္ပီ..ဒီသရဲ ဆုိျပီးေလ။
“မေတြ ့မိပါဘူးလုိ ့” ဆုိေတာ ့
သူက “ေအာ္” ဆုိျပီး ျပီးသြားတယ္။ကြ်န္ေတာ္က စပ္စုခ်င္ေနတာနဲ ့။
ဘာျဖစ္လုိ ့ေမးတာလည္းဆုိျပီးေတာ ့…သူကုိ ေမးတာဂ်။သူက အစက ျငင္းေနတာ။မေျဖခ်င္ဘူး။သူမေျဖခ်င္ေလ အေနာ္ကအတင္းေမးေလနဲ ့….ေနာက္ဆုံးမွ ေျပာတာ။
“အဲဒီျခံ တအားၾကမ္းတယ္ေရာ..ကုိဇဴး။အရင္ ပုိင္ရွင္ေတြလက္ထက္ကဆုိ..ဒီအတုိင္းကုိ ပစ္ထားရတာ။သြားအိပ္တဲ ့သူ။
မနက္ေသတာပဲ။ေသရင္လည္း…မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးနဲ …တစ္ခုခုကို အရမ္းေၾကာက္တဲ ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ ့ေသတာ။တစ္ခ်ိဳ ့က်ေတာ ့လည္း..ညတြင္းျခင္း..ျပန္ေျပးလာတယ္။အရမ္းေျခာက္တယ္ဆိုျပီးေလ။အဲဒါေၾကာင့္ပါ။အခု ကုိဇဴးတုိ ့…ေနေနတာဆုိေတာ ့…စုိးရိမ္းလုိ ့ေမးမိတာပါ။ဘာမွမျဖစ္ဖူးဆုိလည္းေကာင္းပါတယ္” ဆုိျပီးေတာ ့ ေျပာသြားတယ္။
အဲဒီေတာ ့မွ ကြ်န္ေတာ္လည္း သေဘာေပါက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ဂ်။ ျခံက..ကြ်န္ေတာ္ေ၇ာက္တုန္းက…ဖုန္းဆုိးေတာၾကီးၾကေနတာပဲ။အပင္ၾကီးေတြကလည္း..အုံအုံ ဆုိင္းဆုိင္းေလ။
အဲဒါေတြကုိ အကုန္ရွင္းျပီးေတာ ့မွ…. စျပီးေတာ ့…ဖရဲခင္း စုိက္တာ။အလုပ္သမားေတြက…အဲဒါေၾကာင့္လန္ ့တာထင္ပါတယ္။အဲဒီျခံကုိ စစ၀င္ကတည္းက စိတ္ထဲမွာေတာ ့မသန္ ့ဘူး။ဒါေပ ့မယ္…ဆက္လုပ္ေနရတယ္။
၀ယ္တာက၀ယ္ျပီးေနျပီေလ။ကုိယ္ကလည္း…အေခ်ာင္ေစ်းဟ..ဆုိျပီး “မ” လုိက္မိတာ။ကုိယ္လက္ထဲေရာက္မွ..အပုပ္ၾကီးမွန္းသိေတာ ့…၇င္ေတာ ့ေတာ္ေတာ္ေလးခံသြားတယ္။ :D
ဒါေပ ့မယ္…၀ယ္ျပီးသားဆုိေတာ ့..ဆက္ေတာ ့လုပ္ရမွာပဲဂ်ေနာ္။ဘယ္သူက ပုိက္ဆံအဆုံးခံနုိင္မလဲ။အားလုံးက စျပီးေနပီ။ကြ်န္ေတာ္ေနေနတဲ ့အခ်ိန္ကေန အခုထိေတာ ့…ဘာမွေျခာက္တယ္…လန္ ့တယ္…အသံမၾကားရေသးဘူး။
ေဇာင္းၾကီးဆုိတဲ ့ေကာင္ကလည္း…အလုပ္သာမလုပ္ခ်င္တာေနာ္..ဘုရားေတာ ့မွန္မွန္ရွီခိုးတယ္။အမွ်ေ၀တယ္။သာဓုေခၚတယ္။ျပီးမွ အိပ္တာ။ အေနာ္ကုိေတာ ့…သူက ဒိဌိ လုိ ့ေခၚသဗွ်။
ဟုတ္တယ္။ အေနာ္က မရွိခုိးဘူး။မရွိခုိးနုိင္ေတာ ့ဘူးဂ်ာ။လူကလည္း..ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းထားတာ တစ္ေနကုန္။
အဲဒီေတာ ့အိပ္ခ်ိန္ဆုိ…ထုိးအိပ္ပလုိက္တာပဲ။
ဒီၾကားထဲမွာ…ကြ်န္ေတာ္လုပ္လုိက္တာေလးတစ္ခုရွိေသးတယ္ဂ်။အဲဒါဘာလဲဆုိေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ျခံအတတ္နားက
ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ…ကြပ္ပ်စ္တစ္ခုထုိးထားလုိက္တာ။တစ္ခ်ိဳ ့က…ေတာထဲ၀င္ျပီး ထင္းေခြတာတုိ ့သစ္ျမစ္သစ္ဖုရွာတာတုိ ့ဆို…နားစ၇ာေနရာမရွိဘူးဂ်။အဲဒါနဲ ့…အဲဒီအရိပ္ေကာင္းတဲ ့..ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္နားမွာ လုပ္ေပးလုိက္တာ။ ေညာင္ပင္ကုိ ပတ္ျပီးေတာ့ေလ။နတ္စင္ ယုိင္နဲ ့နဲ ့ေလးကုိလည္း..ပုိေနတဲ ့သစ္သားေတြနဲ ့ေသေသခ်ာခ်ာေလး လုပ္ေပးလုိက္တယ္။ နတ္ရုပ္ကုိေတာ ့…ျပင္မေနေတာ ့ပါဘူး။ :D ။ ျပင္လည္း ဖုံတတ္မဲ ့တူတူ..
ေနဟာ..ဒီအတိုင္း ဆုိျပီး တင္ေပးထားတာ။ျပီးေတာ ့ကြ်န္ေတာ္လုပ္တာတစ္ခုရွိတယ္ဂ်။အေနာ္က ကြမ္းအရမ္းစားတယ္။
ေတာင္ေပၚေရာက္ရင္…တစ္ခ်ိန္လုံးမျပတ္ဘူး ကြမ္းနဲ ့ပါးစပ္နဲ ့က။ အဲဒီေတာ ့… ကုိယ္..ရြာထဲသြားတာပဲျဖစ္ျဖစ္။ျခံထဲျပန္လာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္။ အဲဒီနတ္စင္ကုိ ၀င္ျပီး…
“ေ၀ ့…နတ္ တင္စရာေတာ ့…ဒါပဲ ပါတယ္။ ဒါပဲ စားဟာ…မၾကဳိက္လည္းစား…ၾကဳိက္လည္းစား” ဆုိျပီး ကြမ္းယာေတာ ့သြားသြား..ကပ္ေပးတယ္။ဘာရယ္ေတာ ့မဟုတ္ဘူးဂ်ာ။ ဒါေပ ့မယ္..နတ္စင္နဲ ့နတ္ရုပ္ရွိျပီး…ဆြမ္းေတာ္ကပ္တာတုိ ့ဘာတုိ ့မရွိတာက်ေတာ ့…မျပည္ ့စုံဖူးထင္လို ့။ ျပီးေတာ ့…လမ္းကလည္း ၾကဳံေနလုိ ့သြားသြားတင္လုိက္တာ။
လူေတြကလည္း..ရီေတာ ့ရီရတယ္ဂ်။ အဲဒီေညာင္ပင္ၾကီးနားမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့….ကြပ္ပ်စ္ေတြရုိက္ေနတုန္းက်ေတာ ့…
ျဖတ္သြားျပီး ကြက္ၾကည္ ့ကြက္ၾကည္ ့နဲ ့။ ကြပ္ပ်စ္လည္း…ျပီးသြားေရာ။ အစကေတာ ့…၀င္မထုိင္ရဲ ၾကဘူး။ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဟုိအပင္ပုပုေအာက္..ဒီအပင္က်ဲက်ဲ ေအာက္သြားသြားထုိင္ျပီး နားၾကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကလည္း…အျမင္ကပ္လာတာနဲ ့….ေရအုိးတစ္လုံး ထားေပးထားလုိက္တယ္။ေရထည္ ့ရတာေတာ ့လြယ္ပါတယ္။ ေရပုံးကုိ ဆုိင္ကယ္ေပၚတင္လာျပီး။ ေရစစ္နဲ ့ျဖည္ ့ေပးလုိက္တယ္။ျပီးရင္ ျပန္သယ္သြားတာ။
အဲဒီေရအုိးစင္ေလးေရာက္လာေတာ ့…ဘာလုပ္တယ္ထင္တုန္း။ေရလာေသာက္တယ္။ျပီးေတာ ့…အပင္ပုပုေတြေအာက္သြားျပန္ထုိင္တယ္။
တကယ္ဂ်ာ။ ဘယ္လုိ လူေတြမွန္းကို မသိဘူး။ ေသာက္ျမင္ကေတာ္ေတာ္ကုိ ကပ္တယ္။
သူတုိ ့က မထုိင္ေနေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္က အေမာေျဖခ်င္လည္း..အဲဒီကြပ္ပ်စ္မွာ သြားမထုိင္ရဲဘူး။
ဟုတ္တယ္ေလဂ်ာ။လူၾကီးသူမေတြက…ေနပူထဲမွာ…ကြ်န္ေတာ္က အခန္ ့သား..အပင္ရိပ္ၾကီးနဲ ့..ကြပ္ပ်စ္နဲ ့။
လူၾကားလုိ ့မွမေကာင္း L ။သူတုိ ့ေတြက ကြ်န္ေတာ္အဲဒီနားသြားရင္ ၾကည္ ့တယ္ခင္ဗ် အေနာ္ကုိ..။
သူတုိ ့အၾကည္ ့ေလးေတြက တစ္မ်ိဳးပဲ။သိပ္ေတာ ့အဓိပၸါယ္မေဖၚတတ္ဘူး။
ေနာက္ဆုံး အၾကံရျပီးေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္…ဆုိင္းဘုတ္တစ္ခုကုိ ေရးတယ္။ျပီးေတာ ့…အဲဒီနားမွာ…သြား ေထာင္လုိက္ေတာ ့မွ ကြပ္ပ်စ္မွာ လူေတြလာထုိင္ျပီး နားၾကတယ္ခင္ဗ်။ဆုိင္းဘုတ္မွာ…ဘာေရးထားတယ္ထင္တုန္း။
“ခြင့္မေတာင္းပဲ ထုိင္နုိင္သည္” တဲ ့ခင္ဗ်။ အဲဒီေတာ ့မွ လူေတြ၀င္လာတယ္။ေလဒယ္။အဟုတ္။
ဒီလုိနဲ ့…ေနလုိက္လာတာဂ်ာ။ သုံးပတ္ျပည္ ့တဲ ့ေန ့ပဲ။မွတ္မွတ္ရရေလ။ အဲဒီ သုံးပတ္ျပည္ ့တဲ ့ညမွာ။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အရင္လုိပဲ အိပ္ၾကတယ္ေပါ့ဂ်ာ။အဲဒီမွာ ျခံထဲက ေအာ္သံေတြထြက္လာတာခင္ဗ်။
အစကေတာ ့…ေသးေသးပဲအသံက..သိပ္မၾကားရဘူး။ေနာက္ေတာ ့အက်ယ္ၾကီးျဖစ္လာတယ္။ကြ်န္ေတာ္တုိ ့လည္း..လန္ ့နုိးလာတယ္။အဲဒါနဲ ့ဓါတ္မီးယူ၊ဓါးရွည္လြယ္ျပီး အျပင္ဘက္ထြက္ၾကည္ ့ၾကတာ။ အသံၾကားရာဘက္ကုိေပါ့ေနာ္။
သစ္ပင္ေတြကလည္း အုံဆုိင္းေနေတာ ့…အေမွာင္ၾကီးပဲ။ လမုိက္ညျဖစ္ေတာ ့ပုိဆုိးတယ္။ အသံၾကားေနရတာက…
ျခံေစာင့္တဲ ဘက္ကဗ်။ အဲဒါနဲ ့ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာရင္း…အေစာင့္တဲ ေရာက္ေလ အသံက ပုိက်ယ္ေလ။
နီးေလးက်ယ္ေလပဲ။ အသံက ျခံေစာင့္အသံ။ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ လန္ ့ျပီးေအာ္ေနတာ။ကြ်န္ေတာ္လည္း..ဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲဆုိျပီးေတာ ့….အတင္းေျပးသြားတာပဲ။
ဟုိေရာက္ေတာ ့…တဲထဲ၀င္ျပီး ဓါတ္မီးနဲ ့ထုိးခ်လုိက္တာ။ ျခံေစာင့္ဂ်ာ။ ေျမၾကီးမွာ လူးလိမ္ ့ေနတယ္။
ဘာျဖစ္ေနမွန္းကုိ မသိတာ။အဲဒါနဲ ့ ကြ်န္ေတာ္က..၀င္ျပီး ပခုံးကုိ ကုိင္လုိက္တာ။ကြ်န္ေတာ္ကုိ ပိတ္တြန္းထဲ ့လုိက္တာမ်ား။
တဲေထာင့္က တုိင္နဲ ့… ေခါင္းနဲ ့ပစ္ေဆာင့္သြားတယ္။ ေဇာင္းၾကီးကေတာ ့…တဲ ၀မွာရပ္ေနရင္းလန္ ့ေနတယ္။ခ်က္ျခင္းပဲ။
တစ္ျခား ျခံေစာင့္ေတြလည္းေ၇ာက္လာၾကတယ္။ဒီလုိဂ်။အေနာ္တုိ ့ ျခံက..ေလးဘက္ေလးလံမွာ..ျခံေစာင့္ထားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေနတာက ျခံအလယ္မွာေနတာ။ အဲဒီေတာ ့….ေအာ္ေခၚလုိက္ရင္ ၾကားေနရတယ္ေလ။
တစ္ခုခုဆုိ..တန္းသိၾကတာမ်ားတယ္။ကြ်န္ေတာ္ျခံထဲမွာပဲ လူေျခာက္ေယာက္ရွိတယ္ဆုိပါေတာ ့…အဲဒီေတာ ့က်န္တဲ ့ျခံေစာင့္ေတြလည္း…အသံၾကားေတာ ့ေရာက္လာၾကတယ္။
ေဇာင္းၾကီးရယ္..အျခားျခံေစာင့္ေတြရယ္က…အဲဒီ အရူးလုိ ျဖစ္ေနတဲ ့…ျခံေစာင့္ကုိ ၀ုိင္းခ်ဳပ္ၾကတယ္။ေဆာင့္ေဆာင့္ျပီးတြန္းပစ္တာပဲ။အားကေတာ္ေတာ္ကုိ ျပင္းတာ။
ေဇာင္းၾကီးကုိ ဆုိ ကုိက္လႊတ္လုိက္တာ။ ပခုံးမွာ..ေသရာပါအမာရႊတ္ပါျဖစ္သြားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က..ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းကုိ ကုိ္င္ၾကည္ ့ေတာ ့..ေပါက္ျပီးေတာ ့ ေသြးထြက္ေနျပီေလ။လူက ေသြးျမင္ရင္မရဘူးဂ်။
ေဒါသထြက္တယ္။အသားနာသြားတာကုိး။ အဲဒါနဲ ့…အဲဒီျခံေစာင့္ရဲ ့ေမးရုိးကုိ ေျပးကန္ေတာ ့တာပဲ။ :D
တစ္ခ်က္ကန္တယ္။ေခါင္းလည္သြားတယ္။ ဆတ္ခနဲ ျပန္ၾကည္ ့တယ္ဂ် အေနာ္ကုိေလ။ မ်က္လုံးေတြက နီရဲတြတ္ေနတာပဲ။ကြ်န္ေတာ္လည္း…စိတ္တုိတုိနဲ ့… “ ဘာၾကည္ ့တာလဲ.” ဆုိျပီး လွိမ္ ့ပိတ္ကန္ပစ္လုိက္တာ။
ေလးခ်က္ေျမာက္ေလာက္လည္းက်ေ၇ာ…ေခြက်သြားတယ္။
အဲဒီေတာ ့မွ …. “အင္း..အင္း” ဆုိျပီး ညဥ္းသံနဲ ့…. “ကြ်န္ေတာ္ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ဟင္” တဲ ့။
ကြ်န္ေတာ္က ထကန္ဖုိ ့ျပင္ေနျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေလ။
သူေမးတာလည္းၾကားလုိက္ေရာ။ လူက ေတာ္ေတာ္ေလး ဘာျဖစ္သြားမွန္းေတာင္မသိဘူး။
ခုနပဲ …ဟုိလူကုိက္ ဒီလူေဆာင့္တြန္းနဲ ့….အခုက်ေတာ ့…ဘာျဖစ္သြားတာလဲ..ဆိုေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္ဘာေျဖရမတုန္း။ဟင့္ေလဒယ္။
အယ္..ဒါေပ ့မယ္..သူေမးတဲ ့အခ်ိန္မွာ မ်က္လုံးေတြက မရဲေနတာ ့ဘူး သိလား။သာမန္လုိမ်ိဳးျဖစ္သြားေနပီ..အဲဒီအခ်ိန္မွာ။
ကြ်န္ေတာ္နားထဲေတာ ့…ၾကားေယာင္လုိက္တယ္။
ဟုိ နန္းဆုိတဲ ့ေကာင္မေလးေျပာသံေလ။
“အကုိတုိ ့ျခံက တစ္အားၾကမ္းတယ္ေရာ” ဆုိျပီးေလ။သရဲပူးမွန္းလည္း..အဲဒီေတာ ့မွ သိလုိက္တာ။
အဲဒါနဲ ့…ေဇာင္းၾကီးကုိ ...ဘုရားစင္ေပၚကေရယူခဲ ့ဆုိျပီးေတာ ့…. ယူခုိင္းျပီးေတာ ့…တုိက္လုိက္ရတယ္။
ျပီးေတာ ့…ျခံေစာင့္အားလုံးကုိလည္း…ဒီေန ့အလည္..တဲ ကုိလာအိပ္ဆုိျပီးေျပာလုိက္တယ္။
ဘာလုိ ့လဲဆုိေတာ ့…အေနာ္လည္း ေၾကာက္တယ္ဂ်။ ဟီး အဟုတ္။ ခုန အဲဒီေသြးပူေနတုန္းမုိ ့..အေသအလဲကစ္ထည္ ့လုိက္တာ။ အခုလုိမ်ိဳးၾကီး ေသြးေအးေနတဲ ့အခိ်န္ေတာ ့ေၾကာက္တယ္။ :D
ေဇာင္းၾကီးနဲ ့ျခံေစာင့္ေတြ ေရွ ့မွာေတာ ့…လူက ခပ္တည္တည္ေပါ့ဂ်ာ။ ကုိယ္ေၾကာက္ေနရင္ သူတုိ ့ကေနစရာေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ေတာ ့ဘူးေလ။ :D
သရဲပူးခံရတဲ ့..ျခံေစာင့္က “ကြ်န္ေတာ္ဗ်ာ…ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိေတာ ့ဘူး…ေခၚသံၾကားလုိ ့ ထြက္အၾကည္ ့ဗ်ာ။
တဲ ၀မွာေလ…” အဲဒီထဲ ေျပာရေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ပိတ္ေအာ္ပလုိက္တယ္။
“နင့္အေမလင့္ တဲ၀…ပါလား။ေသာက္ပါးစပ္ပိတ္။အလယ္တဲ လုိက္ခဲ ့။မနက္မွေျပာ ဘာျဖစ္တယ္ဆုိတာ” ဆုိျပီး ျဖတ္ခ်လိုက္ရတယ္။
တကယ္လည္း..သူေျပာလုိက္တာအေရးမၾကီးဘူးဂ်။က်န္တဲ ့သူေတြလန္ ့ကုန္မွာဆုိးလုိ ့။အေနာ္လည္း ေၾကာက္တယ္။
မနက္ေရာက္ေတာ ့သူေျပာတဲ ့ပုံစံက ပုိေၾကာက္ဖုိ ့ေကာင္းတယ္။ :D
"ကြ်န္ေတာ္ဗ်ာ…ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိေတာ ့ဘူး…ေခၚသံၾကားလုိ ့ ထြက္အၾကည္ ့ဗ်ာ။
တဲ ၀မွာေလ…မည္းမည္းၾကီး" တဲ ့ခင္ဗ်။ :P
အပုိင္း (၂) အား ဖတ္ရန္ ဒီမွာ နွိပ္ပါ။
ငဇူး
...................................................................................................
ပ်င္းစရာၾကီး။သူမ်ားေတြလုိ ေလွ်ာက္မလည္တတ္ေတာ ့လည္း..ခက္တယ္။
ေမျမိဳ ့မွာတုန္းကဆုိ ေန ့တုိင္း အလုပ္ရွိတယ္။မုိးလင္းတာနဲ ့ ျခံထဲသြားတာပဲ။အလုပ္သမားေတြ အလုပ္လုပ္တာ
လုိက္စစ္။အဲဒါေတြနဲ ့ပဲ တစ္ေနကုန္ေရာ။ ညေနက်ရင္ ပုိက္ဆံရွင္းေပးျပီးေတာ ့..အိမ္ျပန္ေရမုိးခ်ိဳး။
ဆုိင္ကယ္ယူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့…လက္ဖက္ရည္ဆုိင္သြား။ ရွစ္နာရီေလာက္ျပန္။
ရည္းစားရွိတုန္းကေတာ ့ျပန္၀ူး ဟီး :D ။ မရွိေတာ ့ျပန္တာေပါ့ဂ်ာ။ ျပီးရင္ အိပ္။ ဒါပါပဲ။
ဒီလုိနဲ ့ပဲ ေန ့ေတြ..နွစ္ေတြ..ေျပာင္းလာတာ။
အခုလုိၾကီး ခ်က္ျခင္း အလုပ္မရွိအကုိင္မရွိျဖစ္ေတာ ့…မေနတတ္ေတာ ့၀ူးဗ်ိဳ ့အဟုတ္။
ဒါေပ ့မယ္…အခုေတာ ့…ဘာမွမလုပ္ခ်င္ေတာ ့ပါဘူး ဟီး :D ။ လူ ့သေဘာေျပာပါတယ္။
မိဘအိမ္မွာ အဆီတစ္ထပ္ အသားတစ္ထပ္နဲ ့ဇိမ္က်သြားေတာ ့…ငပ်င္းကုိ ျဖစ္ေရာ :P ။
ထားပါေတာ ့…ဇာတ္လမ္းေလး ဆက္ေျပာမယ္။
အဲဒီဆယ္တန္းေအာင္ျပီးခါစတုန္းက အေနာ္ပ်င္းေနတာနဲ ့…အေမ ့ကုိ ေမျမိဳ ့ခဏျပန္မယ္လုိ ့ဆုိျပီး…
ျပန္သြားတာ။ဟုိေရာက္ေတာ ့… ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေတြက…ငါတို ့စီးပြားေရးေလးတစ္ခုလုပ္ရေအာင္တဲ ့။
ဘာစီးပြားေရးလဲဆုိေတာ ့…ရာသီေပၚ အသီးအနွံ စုိက္ခ်င္လုိ ့တဲ ့။ ဘယ္မွာစုိက္မွာလဲဆုိေတာ ့…ရြာတစ္ရြာကို ေျပာတယ္ခင္ဗ်။
ေတာ္ေတာ္ေလးေ၀းတယ္။တစ္ခ်ိဳ ့သိေကာင္းသိမယ္ဂ်ာ။
ေရႊေညာင္-ရပ္ေစာက္ ကားလမ္းအတုိင္းသြားရင္ လူရုိးေတာင္ ဆုိတာရွိတယ္ဂ်။အဲဒီေတာင္ ဟုိးဘက္ကုိ
နွစ္ေတာင္ေက်ာ္ရေသးတယ္။ဆုိင္ကယ္လမ္းပဲရွိတယ္။ ကားလမ္းမရွိေတာ ့ဘူး။
လူရုိးေတာင္ ဆုိတာ ေတာင္ၾကီးသားေတြနဲ ့ ေရႊေညာင္-အင္းေလးသားေတြသိၾကပါတယ္။
ေပါရိသာရမင္း လူသားစားျပီးေတာ ့…အရုိးေတြေပၚလာရကေနျပီး ေတာင္ၾကီးျဖစ္လာတယ္လုိ ့အဆုိရွိသဗွ်။
ဟုတ္မဟုတ္ေတာ ့မသိဘူး :D ။
ကြ်န္ေတာ္လည္း ပ်င္းေနတာနဲ ့အေတာ္ပဲ အလုပ္ရျပီဆုိျပီး အဲဒီသြားတာေပါ့ဂ်ာ။သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ပါ။
သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေတာ ့...(အလင္းေလ) ရွယ္ယာထည္ ့တယ္။သူမလုိက္နုိင္ေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ပဲသြားလုပ္ရတယ္။ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းနာမည္က “စုိင္းေအာင္ခမ္း” ပါ။ သူက လူကုိၾကည္ ့ရင္ ေပေစာင္းေစာင္းနဲ ့မုိ ့… “ေဇာင္းၾကီး” လုိ ့နာမည္ေပးထားတာ။
ဒီလုိနဲ ့ကြ်န္ေတာ္တုိ ့သြားျပီးေတာ ့ လယ္ယာလုပ္ၾကတယ္ဆုိပါေတာ ့ဂ်ာ။ေရႊေညာင္မွာက အမ်ိဳးေတြရွိေတာ ့။
သူတုိ ့ဆီ၀င္ျပီးေတာ ့…နယ္ေျမအေျခအေနေလး စုံစမ္းရတယ္။အေနာ္ အေဒၚက ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အဲဒီကုိ သြားမယ္ဆုိေတာ ့
“ဟဲ ့…ဇဴး…နင္နဲ ့ျဖစ္ပါ့မလား..အဲဒီက နယ္ေျမၾကမ္းတယ္ေနာ္” ဆုိျပီး တားေနေသးတာ။
ကြ်န္ေတာ္က.. “အာ…လုပ္ၾကည္ ့တာေပါ့” ဆုိျပီးထြက္သြားတာ။
ဟုိေရာက္ေတာ ့… အဲဒီျခံက အဆင့္သင့္ရွိတယ္။ခက္တာက အလုပ္သမားေတြ မရဘူးဂ်။
တုိင္ေတာ္ေတာ္ပတ္သြားတယ္။ျခံၾကီးက အက်ယ္ၾကီးဂ်ာ။အဲဒါကုိ အလုပ္သမားမရေတာ ့ဘယ္လုိလုပ္ ကုိယ္တိုင္သြားလုပ္မတုန္း။ ေသသြားမွာေပါ့ေနာ္ ့…ေလဒယ္။ အဟုတ္။
အဲဒီရြာသားေတြကလည္း ပအုိ၀္ ့ေတြမ်ားတယ္။ျပီးေတာ့ သိပ္မေရာဘူး…တစ္စိမ္းေတြကုိ။ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ကလည္း..လူသစ္ေတြ။ျပီးေတာ ့…နယ္ေျမကလည္း…အစိမ္းျဖစ္ေနေတာ ့..လန္ ့ေတာ ့လန္ ့တယ္ဂ်။အဲဒီမွာက ဥပေဒက သိပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူးရယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ျခံက အားလုံးထဲမွာ ေနာက္ဆုံးခင္ဗ်။ရြာနဲ ့..ေလးမုိင္ေလာက္ေ၀းေသးတယ္။စစျခင္းဂ်ာ။ ရြာေရာက္တယ္။အဲဒီရြာမွာလည္း..ကုန္စုံဆုိင္ေတြေပါတယ္။စုိက္ပ်ိဳးေရး အဓိကထားတာဆုိေတာ ့…စုိက္ပ်ိဳးေရးနဲ ့ပတ္သတ္တဲ ့ပစၥည္းမ်ားတယ္ခင္ဗ်။အဲဒီရြာကေနထြက္သြားရင္…လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရြာမရွိေတာ ့ဘူး။ျခံေတြပဲရွိတယ္။
ျခံကလည္း..တစ္ျခံနဲ ့တစ္ျခံေတာ္ေတာ္ေလးေ၀းတယ္။လယ္ေျမကလည္း..ၾကီးၾကတယ္ေလ။အဲဒီလုိ တစ္ျခံျပီးတစ္ျခံ
ျဖတ္လာရင္း..နဲ ့..ေနာက္ဆုံးျခံက အေနာ္တုိ ့ျခံပဲ။ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာပါ။အဲဓီေတာင္ကုန္းကုိ ဆုိင္ကယ္နဲ ့ပတ္တတ္ရတယ္။အဲဒီေတာ ့မွ ျခံထဲေရာက္တာ။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့စစသြားျခင္းတုန္းက သတိထားမိတာတစ္ခုရွိတယ္ခင္ဗ်။ရြာသားေတြက ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ကုိ ၾကည္ ့တဲ ့မ်က္လုံးေတြ။တစ္စိမ္းဆုိ အလုိမရွိတဲ ့ပုံစံေတြ။ျပီးေတာ ့….အေနာ္တုိ ့ျခံသြားတဲ ့ေနရာေလးမွာ...ေညာင္ပင္ၾကီး အၾကီးၾကီး
ရွိသဗ်။အရိပ္အာ၀ါသေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတယ္။ျပီးေတာ ့..အဲဒီမွာ နတ္စင္ေလးလည္းရွိတယ္။နတ္ရုပ္တစ္ခုလည္းတင္ထားတယ္ဂ်ာ။ဘယ္သူမွ အဲဒီနတ္စင္ကုိ အဖတ္လုပ္ျပီး သန္ ့စင္ေပးတာမရွိဘူး။အဲဒါကုိ ကြ်န္ေတာ္လည္း..သိပ္အာရုံ မစုိက္အားပါဘူး။
အထိကက လူရဖုိ ့မလား။အဲဒါ ရြာထဲဆင္းျပီး အေပါင္းအသင္းအရင္ ရွာရတယ္။ဟုတ္တယ္ေလ။
နယ္ေျမသစ္ေရာက္ရင္ေတာ ့ နယ္ခံတစ္ေယာက္ေတာ ့ပုိင္ေအာင္ေပါင္းရတာပဲ။အဲဒီေတာ ့မွာလည္း အဆင္ေျပတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ့ပုံစံကလည္း…ဆုိင္ကယ္တစ္စီးနဲ ့..ျမက္ဦးထုပ္က ေဆာင္းထားေသးတယ္။ခါးမွာက ဓါးေျမာင္။ေက်ာမွာက
ရွမ္းဓါးလြယ္ထားတယ္…ဟီး။ ျပီးေရာ။ သိုင္းသမားပုံကုိ ေပါက္ေနေရာ :D ခြိ။
အဲဒါအေနာ္အက်င့္ဂ်။ သိပ္ေခါင္တဲ ့ရြာေတြကုိ သြားရင္ အဲဒီလုိပဲသြားတယ္။ဖုန္ေတြနဲ ့ေလ။သန္ ့သန္ ့ျပန္ ့ျပန္ ့၀တ္ထားရင္လည္။ဖုံတတ္လုိ ့ဒီပုံပဲ ျပန္ေရာက္မွာ။မထူးဘူးဆုိျပီး။ အဲဒီပုံအရင္ ဖမ္းလုိက္တာ ဟီး :D ။
တတ္ခ်မ္း..ဖုံေတြ။
ဓါးကုိ ေဆာင္ထားတာကေတာ ့…ကုိယ္ကိုယ္ကုိယ္ ကာကြယ္တာပါ။အေနာ္တုိ ့မေျပာနဲ ့…ပအုိ၀့္မေတြေတာင္။
သူတုိ ့…ေတာင္းထဲမွာ ဓါးမ ပါတယ္။ ေတာထဲမွာေဟ ့…ပအုိ၀္မတစ္ေယာက္တည္း..ဟဲဟဲ..ေတြဘာေတြသြားမလုပ္နဲ့။
ဟုတ္က ခုတ္လႊတ္လုိက္လုိ ့…ျပတ္သြားမယ္။ :D လည္ပင္းေျပာပါတယ္။ :P
ရြာထဲေရာက္တာနဲ ့..လူေတြက ကုိယ္ကုိ ၾကည္ ့ျပီး စပ္စုၾကတယ္။အေနာ္ကေတာ ့…အေပါင္းအေဖာ္ရွာမလုိ ့လုိက္ၾကည္ ့တာပဲ။တစ္ေယာက္မွေတြ ့ဘူးဂ်။အားလုံးက မ်က္နွာက ခပ္ထန္ထန္ေတြဆုိေတာ ့…အေနာ္လည္း..သိပ္အေရာမ၀င္ခ်င္ေတာ ့ဘူး။ ဟုတ္တယ္ေလ။သူတုိ ့မွ မခင္ခ်င္တာ။အေနာ္ကဘာလုိ ့သြားေရာရမတုန္း။
ေနာက္ဆုံး…ကုန္စုံဆုိင္ေလးဘာေလးမွာ…ပစၥည္း၀ယ္ရင္းနဲ ့…စုံစမ္းမယ္ဆုိျပီး…ဆုိင္ေတြလုိက္ရွာတာ။
အဲဒီရြာမွာ အၾကီးဆုံးဆုိင္တစ္ဆိုင္သြားေတြ ့တယ္။ ပစၥည္းစုံတယ္ခင္ဗ်။ သူမ်ားဆုိင္ေတြက ခေလးေလးေတြ
လႊတ္ျပီးေရာင္းလုိေရာင္း။ကုိယ္က ဆုိင္ေရွ ့ေရာက္ေနျပီ….ဆုိင္ရွင္က ခဏဆုိျပီး ထြက္မလာလုိ မလာနဲ ့။
ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားတယ္။
အယ္! ေနာက္ဆုံးေတြ ့တဲ ့ဆုိင္က်ေတာ ့….အဲဒိလုိ မဟုတ္ဘူးဂ်။ နွစ္ထပ္တုိက္ေလးနဲ ့..ေအာက္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာကုိ
ကုိေရာင္းတာ။အဲဒါနဲ ့၀င္သြားတယ္ဆုိပါေတာ ့ဂ်ာ။
ဆုိင္ရွင္က်ေတာ ့…ပအုိ၀္မေလးဂ်။ ေခ်ာတယ္။ မ်က္နွာေလးက ၾကည္ျပီး သန့္ ေနတာပဲ :D ။ အဟဲ။
သူေခ်ာေပ ့မယ္..လူက သိပ္စိတ္မ၀င္စားေသးပါဘူး။ကုိယ္ဘယ္ပစၥည္းေတြလုိတာလဲဆုိတာ ေခါင္းထဲက စဥ္းစားေနတာ။
သူတုိ ့က အေနာ္၀င္သြားတာနဲ ့သိသဗ်ွ။လူသစ္မွန္း။ ရြာကလည္း..က်ဥ္းေတာ ့…လူသစ္လာရင္ သိတာသိပ္ေတာ ့မဆန္းဘူးေပါ့ဂ်ာ။
အဲဒီေကာင္မေလးကပဲ…စျပီး အကုိ ဘာလုိလဲ…ဘာယူမလုိ ့လဲေပါ့ဂ်ာ။သူေျပာတာက ျမန္မာလုိ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။
ပအုိ၀္လုိ ေရာသြားတာ။ အေနာ္ေတာင္..ဟမ္.. ဆုိျပီးျဖစ္သြားတယ္။ေနာက္ေတာ ့သူက ကြ်န္ေတာ္ ပအုိ၀္ စကားနားမလည္မွန္း သိေတာ ့မွ ျမန္မာလုိ ေျပာတာ။အဲဒါနဲ ့သူဆုိင္မွာေစ်းေတြဘာေတြ၀ယ္ရင္း…။
အကုိတုိ ့…လူသစ္မလားတဲ ့။အေနာ္က ဟုတ္ကဲ ့ပါလုိ ့ေျပာေတာ ့။
ေနာက္လုိတာရွိ…သူတုိ ့ဆုိင္ လာ၀ယ္ဘာညာေပါ့ဂ်ာ။
အေနာ္က
“ပစၥည္းကေတာ ့…စုံပါတယ္လုိ ့…အခုလုိေနတာက လူလုိေနတာခင္ဗ်။ျခံထဲမွာဂ်ာ ဆင္းမဲ ့အလုပ္သမားမရွိလုိ ့..၇ြာထဲခဏ ဆင္းလာတာ” ဆုိျပီးေျပာလုိက္တယ္။
အဲဒီစကားကုိ ဒီအတိုင္းေျပာလုိက္တာပါ။ အကူအညီေတာင္းလုိတဲ ့သေဘာလည္း မဟုတ္ဘူး။ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ေလာက္…
ညည္းျပလုိက္တာ။
“ဟာ..ဟုတ္လား..အကုိ ဒါဆုိ ခဏေလး။ နန္းတုိ ့ကူညီနုိင္ပါတယ္” ဆုိျပီးေတာ ့… သူ ့အေဖကုိ ေခၚေပးတယ္။
သူအေဖကလည္း…မ်က္နွာတည္တည္ၾကီးနဲ ့ဂ်ာ။ နွုတ္ခမ္းေမႊး သသနဲ ့…ဆင္းလာျပီး။ ဒီစကားစေျပာတယ္။
“လူလုိတယ္ဟုတ္…နင္ဘယ္ေလာက္ေပးနုိင္တုန္း..တစ္ေယာက္ကုိ” ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲေနာ္။
အေနာ္က …. “ဦးေလးတုိ ့ဆီ ဘယ္ေစ်းေပါက္တုန္း” ဆုိျပီး သူေလသံအတုိင္း..ျပန္လုိက္ေပးလုိက္တယ္။ဟီး။
သူျပတ္ကုိယ္ျပတ္ေပါ့ဂ်ာ။
“၁၅၀၀…ေပါက္တယ္။ေန ့စား။ အေစာင့္ကေတာ ့….သုံးေထာင္ေပါက္တယ္”
အဲဒီေစ်းက ကြ်န္ေတာ္ အထင္သိပ္မမ်ားဘူးခင္ဗ်။ဟုတ္တယ္ေလ။ သူတုိ ့မွာ တစ္ေနျခံထဲဆင္းျပီးေတာ ့….၁၅၀၀ ေလာက္ကုိ အေသ..ရွာရတာ။အဲဒီေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္က…ေပးနုိင္တယ္လုိ ့ေျပာလုိက္တယ္။
လူက နွစ္ဆယ္ေလာက္လုိတာခင္ဗ်။
ဒီလုိနဲ ့…ဒီလူၾကီး လုပ္ေပးရင္းနဲ ့…လူကိစၥအဆင္ေျပသြားတယ္ဆုိပါေတာ ့ဂ်ာ။သာမန္ေျပတာမဟုတ္ပါဘူးဂ်ာ။
အလုပ္သမားေတြက အင္တင္တင္နဲ ့..လုပ္ေနလုိ ့..ကြ်န္ေတာ္ (၂၀၀၀) တုိးေပးလုိက္မွ လုိက္မယ္ေတြဘာေတြျဖစ္သြားတာ။အေနာ္နဲ ့ေဇာင္းၾကီးေတာင္…စကားမ်ားတယ္။နင္ေပးတာမ်ားတယ္ ဆုိျပီး။
ဒါေပ ့မယ္..လုိအပ္ေနလုိ ့လုပ္လုိက္ရတဲ ့ကိစၥဆုိေတာ ့…သူလည္းမေျပာသာေတာ ့…ပါးစပ္ပိတ္သြားတယ္။
ေနာက္ပုိင္း ကြ်န္ေတာ္ရြာထဲသြားရင္…အဲဒီေကာင္မေလး ဆုိင္မွာေနေနတာမ်ားတယ္။၀ယ္စရာရွိတာလည္း၀ယ္ေပါ့ဂ်ာ။
ငမ္းတာလည္းပါတာေပါ့ေနာ္။ :D ။ အမွန္ကေတာ ့…တီးေခါက္ၾကည္ ့ေနတာပါ။ ရြာအေၾကာင္း..နယ္ေျမအေၾကာင္းေပါ့။
မသိထားလုိ ့ေတာ့မရဘူးဂ်။တစ္စိမ္းနယ္ဆိုေတာ ့…ကုိယ္ဘက္ စမွားရင္မေကာင္းတာေတြရွိတယ္။အဲဒီလုိနဲ ့ေကာင္မေလးနဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလးခင္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးက ရွမ္းပအုိစ္ဂ်။
သူအေဖနဲ ့လည္း..စကားေတာ္ေတာ္ေလးေျပာျဖစ္တယ္ဆုိပါေတာ ့။သူအေဖကေတာ ့…
“နင္တုိ ့ဟာ…ငယ္ငယ္ေလးနဲ ့..အလုပ္အရမ္းလုပ္တယ္ေရာ” ဆုိျပီး ခဏခဏေျပာတယ္။
ဟုတ္လည္း…ဟုတ္တယ္ဂ်။ အေနာ္နားေနတာသိပ္မရွိဘူး။တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုေတာ ့လုပ္ေနတာပဲ။
ျခံထဲမွာ…အိမ္ေဆာက္တာတုိ ့။ အလုပ္သမားေတြ လုိက္စစ္တာတုိ ့ဘာတုိ ့။ ကြ်န္ေတာ္ပဲ။
ေဇာင္းၾကီးကေတာ ့…သာသာယာယာပဲ။ ၾကဳိးကုတင္ေလးတစ္လုံး လုပ္ထားျပီး နိပ္ေနတာ။ :D
တစ္ခါတစ္ေလဆုိ..အေနာ္အရမ္းဆဲတယ္..ဒီေကာင္ကုိ။အဲဒီေတာ ့မွ…ဟုိလုပ္ဒီလုပ္..ျပီးရင္ ျပန္နိပ္ေနတာ။
သူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ ့လည္း…ေျပာမေနေတာ ့ပါဘူး။ဒီအတုိင္းလႊတ္ထားရတယ္။
တစ္ေန ့…အဲဒီေကာင္မေလးက ကြ်န္ေတာ္ကို ေမးလာတယ္ခင္ဗ်။
“အကုိဇဴး…အဲဒီျခံထဲမွာေနတာ…သရဲေတြဘာေတြ မေတြ ့ဘူးလား” တဲ ့။ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ေၾကာင္သြားတယ္။
ဟ…လာျပန္ပီ..ဒီသရဲ ဆုိျပီးေလ။
“မေတြ ့မိပါဘူးလုိ ့” ဆုိေတာ ့
သူက “ေအာ္” ဆုိျပီး ျပီးသြားတယ္။ကြ်န္ေတာ္က စပ္စုခ်င္ေနတာနဲ ့။
ဘာျဖစ္လုိ ့ေမးတာလည္းဆုိျပီးေတာ ့…သူကုိ ေမးတာဂ်။သူက အစက ျငင္းေနတာ။မေျဖခ်င္ဘူး။သူမေျဖခ်င္ေလ အေနာ္ကအတင္းေမးေလနဲ ့….ေနာက္ဆုံးမွ ေျပာတာ။
“အဲဒီျခံ တအားၾကမ္းတယ္ေရာ..ကုိဇဴး။အရင္ ပုိင္ရွင္ေတြလက္ထက္ကဆုိ..ဒီအတုိင္းကုိ ပစ္ထားရတာ။သြားအိပ္တဲ ့သူ။
မနက္ေသတာပဲ။ေသရင္လည္း…မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးနဲ …တစ္ခုခုကို အရမ္းေၾကာက္တဲ ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ ့ေသတာ။တစ္ခ်ိဳ ့က်ေတာ ့လည္း..ညတြင္းျခင္း..ျပန္ေျပးလာတယ္။အရမ္းေျခာက္တယ္ဆိုျပီးေလ။အဲဒါေၾကာင့္ပါ။အခု ကုိဇဴးတုိ ့…ေနေနတာဆုိေတာ ့…စုိးရိမ္းလုိ ့ေမးမိတာပါ။ဘာမွမျဖစ္ဖူးဆုိလည္းေကာင္းပါတယ္” ဆုိျပီးေတာ ့ ေျပာသြားတယ္။
အဲဒီေတာ ့မွ ကြ်န္ေတာ္လည္း သေဘာေပါက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ဂ်။ ျခံက..ကြ်န္ေတာ္ေ၇ာက္တုန္းက…ဖုန္းဆုိးေတာၾကီးၾကေနတာပဲ။အပင္ၾကီးေတြကလည္း..အုံအုံ ဆုိင္းဆုိင္းေလ။
အဲဒါေတြကုိ အကုန္ရွင္းျပီးေတာ ့မွ…. စျပီးေတာ ့…ဖရဲခင္း စုိက္တာ။အလုပ္သမားေတြက…အဲဒါေၾကာင့္လန္ ့တာထင္ပါတယ္။အဲဒီျခံကုိ စစ၀င္ကတည္းက စိတ္ထဲမွာေတာ ့မသန္ ့ဘူး။ဒါေပ ့မယ္…ဆက္လုပ္ေနရတယ္။
၀ယ္တာက၀ယ္ျပီးေနျပီေလ။ကုိယ္ကလည္း…အေခ်ာင္ေစ်းဟ..ဆုိျပီး “မ” လုိက္မိတာ။ကုိယ္လက္ထဲေရာက္မွ..အပုပ္ၾကီးမွန္းသိေတာ ့…၇င္ေတာ ့ေတာ္ေတာ္ေလးခံသြားတယ္။ :D
ဒါေပ ့မယ္…၀ယ္ျပီးသားဆုိေတာ ့..ဆက္ေတာ ့လုပ္ရမွာပဲဂ်ေနာ္။ဘယ္သူက ပုိက္ဆံအဆုံးခံနုိင္မလဲ။အားလုံးက စျပီးေနပီ။ကြ်န္ေတာ္ေနေနတဲ ့အခ်ိန္ကေန အခုထိေတာ ့…ဘာမွေျခာက္တယ္…လန္ ့တယ္…အသံမၾကားရေသးဘူး။
ေဇာင္းၾကီးဆုိတဲ ့ေကာင္ကလည္း…အလုပ္သာမလုပ္ခ်င္တာေနာ္..ဘုရားေတာ ့မွန္မွန္ရွီခိုးတယ္။အမွ်ေ၀တယ္။သာဓုေခၚတယ္။ျပီးမွ အိပ္တာ။ အေနာ္ကုိေတာ ့…သူက ဒိဌိ လုိ ့ေခၚသဗွ်။
ဟုတ္တယ္။ အေနာ္က မရွိခုိးဘူး။မရွိခုိးနုိင္ေတာ ့ဘူးဂ်ာ။လူကလည္း..ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းထားတာ တစ္ေနကုန္။
အဲဒီေတာ ့အိပ္ခ်ိန္ဆုိ…ထုိးအိပ္ပလုိက္တာပဲ။
ဒီၾကားထဲမွာ…ကြ်န္ေတာ္လုပ္လုိက္တာေလးတစ္ခုရွိေသးတယ္ဂ်။အဲဒါဘာလဲဆုိေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ျခံအတတ္နားက
ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ…ကြပ္ပ်စ္တစ္ခုထုိးထားလုိက္တာ။တစ္ခ်ိဳ ့က…ေတာထဲ၀င္ျပီး ထင္းေခြတာတုိ ့သစ္ျမစ္သစ္ဖုရွာတာတုိ ့ဆို…နားစ၇ာေနရာမရွိဘူးဂ်။အဲဒါနဲ ့…အဲဒီအရိပ္ေကာင္းတဲ ့..ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္နားမွာ လုပ္ေပးလုိက္တာ။ ေညာင္ပင္ကုိ ပတ္ျပီးေတာ့ေလ။နတ္စင္ ယုိင္နဲ ့နဲ ့ေလးကုိလည္း..ပုိေနတဲ ့သစ္သားေတြနဲ ့ေသေသခ်ာခ်ာေလး လုပ္ေပးလုိက္တယ္။ နတ္ရုပ္ကုိေတာ ့…ျပင္မေနေတာ ့ပါဘူး။ :D ။ ျပင္လည္း ဖုံတတ္မဲ ့တူတူ..
ေနဟာ..ဒီအတိုင္း ဆုိျပီး တင္ေပးထားတာ။ျပီးေတာ ့ကြ်န္ေတာ္လုပ္တာတစ္ခုရွိတယ္ဂ်။အေနာ္က ကြမ္းအရမ္းစားတယ္။
ေတာင္ေပၚေရာက္ရင္…တစ္ခ်ိန္လုံးမျပတ္ဘူး ကြမ္းနဲ ့ပါးစပ္နဲ ့က။ အဲဒီေတာ ့… ကုိယ္..ရြာထဲသြားတာပဲျဖစ္ျဖစ္။ျခံထဲျပန္လာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္။ အဲဒီနတ္စင္ကုိ ၀င္ျပီး…
“ေ၀ ့…နတ္ တင္စရာေတာ ့…ဒါပဲ ပါတယ္။ ဒါပဲ စားဟာ…မၾကဳိက္လည္းစား…ၾကဳိက္လည္းစား” ဆုိျပီး ကြမ္းယာေတာ ့သြားသြား..ကပ္ေပးတယ္။ဘာရယ္ေတာ ့မဟုတ္ဘူးဂ်ာ။ ဒါေပ ့မယ္..နတ္စင္နဲ ့နတ္ရုပ္ရွိျပီး…ဆြမ္းေတာ္ကပ္တာတုိ ့ဘာတုိ ့မရွိတာက်ေတာ ့…မျပည္ ့စုံဖူးထင္လို ့။ ျပီးေတာ ့…လမ္းကလည္း ၾကဳံေနလုိ ့သြားသြားတင္လုိက္တာ။
လူေတြကလည္း..ရီေတာ ့ရီရတယ္ဂ်။ အဲဒီေညာင္ပင္ၾကီးနားမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့….ကြပ္ပ်စ္ေတြရုိက္ေနတုန္းက်ေတာ ့…
ျဖတ္သြားျပီး ကြက္ၾကည္ ့ကြက္ၾကည္ ့နဲ ့။ ကြပ္ပ်စ္လည္း…ျပီးသြားေရာ။ အစကေတာ ့…၀င္မထုိင္ရဲ ၾကဘူး။ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဟုိအပင္ပုပုေအာက္..ဒီအပင္က်ဲက်ဲ ေအာက္သြားသြားထုိင္ျပီး နားၾကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကလည္း…အျမင္ကပ္လာတာနဲ ့….ေရအုိးတစ္လုံး ထားေပးထားလုိက္တယ္။ေရထည္ ့ရတာေတာ ့လြယ္ပါတယ္။ ေရပုံးကုိ ဆုိင္ကယ္ေပၚတင္လာျပီး။ ေရစစ္နဲ ့ျဖည္ ့ေပးလုိက္တယ္။ျပီးရင္ ျပန္သယ္သြားတာ။
အဲဒီေရအုိးစင္ေလးေရာက္လာေတာ ့…ဘာလုပ္တယ္ထင္တုန္း။ေရလာေသာက္တယ္။ျပီးေတာ ့…အပင္ပုပုေတြေအာက္သြားျပန္ထုိင္တယ္။
တကယ္ဂ်ာ။ ဘယ္လုိ လူေတြမွန္းကို မသိဘူး။ ေသာက္ျမင္ကေတာ္ေတာ္ကုိ ကပ္တယ္။
သူတုိ ့က မထုိင္ေနေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္က အေမာေျဖခ်င္လည္း..အဲဒီကြပ္ပ်စ္မွာ သြားမထုိင္ရဲဘူး။
ဟုတ္တယ္ေလဂ်ာ။လူၾကီးသူမေတြက…ေနပူထဲမွာ…ကြ်န္ေတာ္က အခန္ ့သား..အပင္ရိပ္ၾကီးနဲ ့..ကြပ္ပ်စ္နဲ ့။
လူၾကားလုိ ့မွမေကာင္း L ။သူတုိ ့ေတြက ကြ်န္ေတာ္အဲဒီနားသြားရင္ ၾကည္ ့တယ္ခင္ဗ် အေနာ္ကုိ..။
သူတုိ ့အၾကည္ ့ေလးေတြက တစ္မ်ိဳးပဲ။သိပ္ေတာ ့အဓိပၸါယ္မေဖၚတတ္ဘူး။
ေနာက္ဆုံး အၾကံရျပီးေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္…ဆုိင္းဘုတ္တစ္ခုကုိ ေရးတယ္။ျပီးေတာ ့…အဲဒီနားမွာ…သြား ေထာင္လုိက္ေတာ ့မွ ကြပ္ပ်စ္မွာ လူေတြလာထုိင္ျပီး နားၾကတယ္ခင္ဗ်။ဆုိင္းဘုတ္မွာ…ဘာေရးထားတယ္ထင္တုန္း။
“ခြင့္မေတာင္းပဲ ထုိင္နုိင္သည္” တဲ ့ခင္ဗ်။ အဲဒီေတာ ့မွ လူေတြ၀င္လာတယ္။ေလဒယ္။အဟုတ္။
ဒီလုိနဲ ့…ေနလုိက္လာတာဂ်ာ။ သုံးပတ္ျပည္ ့တဲ ့ေန ့ပဲ။မွတ္မွတ္ရရေလ။ အဲဒီ သုံးပတ္ျပည္ ့တဲ ့ညမွာ။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့အရင္လုိပဲ အိပ္ၾကတယ္ေပါ့ဂ်ာ။အဲဒီမွာ ျခံထဲက ေအာ္သံေတြထြက္လာတာခင္ဗ်။
အစကေတာ ့…ေသးေသးပဲအသံက..သိပ္မၾကားရဘူး။ေနာက္ေတာ ့အက်ယ္ၾကီးျဖစ္လာတယ္။ကြ်န္ေတာ္တုိ ့လည္း..လန္ ့နုိးလာတယ္။အဲဒါနဲ ့ဓါတ္မီးယူ၊ဓါးရွည္လြယ္ျပီး အျပင္ဘက္ထြက္ၾကည္ ့ၾကတာ။ အသံၾကားရာဘက္ကုိေပါ့ေနာ္။
သစ္ပင္ေတြကလည္း အုံဆုိင္းေနေတာ ့…အေမွာင္ၾကီးပဲ။ လမုိက္ညျဖစ္ေတာ ့ပုိဆုိးတယ္။ အသံၾကားေနရတာက…
ျခံေစာင့္တဲ ဘက္ကဗ်။ အဲဒါနဲ ့ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာရင္း…အေစာင့္တဲ ေရာက္ေလ အသံက ပုိက်ယ္ေလ။
နီးေလးက်ယ္ေလပဲ။ အသံက ျခံေစာင့္အသံ။ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ လန္ ့ျပီးေအာ္ေနတာ။ကြ်န္ေတာ္လည္း..ဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲဆုိျပီးေတာ ့….အတင္းေျပးသြားတာပဲ။
ဟုိေရာက္ေတာ ့…တဲထဲ၀င္ျပီး ဓါတ္မီးနဲ ့ထုိးခ်လုိက္တာ။ ျခံေစာင့္ဂ်ာ။ ေျမၾကီးမွာ လူးလိမ္ ့ေနတယ္။
ဘာျဖစ္ေနမွန္းကုိ မသိတာ။အဲဒါနဲ ့ ကြ်န္ေတာ္က..၀င္ျပီး ပခုံးကုိ ကုိင္လုိက္တာ။ကြ်န္ေတာ္ကုိ ပိတ္တြန္းထဲ ့လုိက္တာမ်ား။
တဲေထာင့္က တုိင္နဲ ့… ေခါင္းနဲ ့ပစ္ေဆာင့္သြားတယ္။ ေဇာင္းၾကီးကေတာ ့…တဲ ၀မွာရပ္ေနရင္းလန္ ့ေနတယ္။ခ်က္ျခင္းပဲ။
တစ္ျခား ျခံေစာင့္ေတြလည္းေ၇ာက္လာၾကတယ္။ဒီလုိဂ်။အေနာ္တုိ ့ ျခံက..ေလးဘက္ေလးလံမွာ..ျခံေစာင့္ထားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေနတာက ျခံအလယ္မွာေနတာ။ အဲဒီေတာ ့….ေအာ္ေခၚလုိက္ရင္ ၾကားေနရတယ္ေလ။
တစ္ခုခုဆုိ..တန္းသိၾကတာမ်ားတယ္။ကြ်န္ေတာ္ျခံထဲမွာပဲ လူေျခာက္ေယာက္ရွိတယ္ဆုိပါေတာ ့…အဲဒီေတာ ့က်န္တဲ ့ျခံေစာင့္ေတြလည္း…အသံၾကားေတာ ့ေရာက္လာၾကတယ္။
ေဇာင္းၾကီးရယ္..အျခားျခံေစာင့္ေတြရယ္က…အဲဒီ အရူးလုိ ျဖစ္ေနတဲ ့…ျခံေစာင့္ကုိ ၀ုိင္းခ်ဳပ္ၾကတယ္။ေဆာင့္ေဆာင့္ျပီးတြန္းပစ္တာပဲ။အားကေတာ္ေတာ္ကုိ ျပင္းတာ။
ေဇာင္းၾကီးကုိ ဆုိ ကုိက္လႊတ္လုိက္တာ။ ပခုံးမွာ..ေသရာပါအမာရႊတ္ပါျဖစ္သြားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က..ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းကုိ ကုိ္င္ၾကည္ ့ေတာ ့..ေပါက္ျပီးေတာ ့ ေသြးထြက္ေနျပီေလ။လူက ေသြးျမင္ရင္မရဘူးဂ်။
ေဒါသထြက္တယ္။အသားနာသြားတာကုိး။ အဲဒါနဲ ့…အဲဒီျခံေစာင့္ရဲ ့ေမးရုိးကုိ ေျပးကန္ေတာ ့တာပဲ။ :D
တစ္ခ်က္ကန္တယ္။ေခါင္းလည္သြားတယ္။ ဆတ္ခနဲ ျပန္ၾကည္ ့တယ္ဂ် အေနာ္ကုိေလ။ မ်က္လုံးေတြက နီရဲတြတ္ေနတာပဲ။ကြ်န္ေတာ္လည္း…စိတ္တုိတုိနဲ ့… “ ဘာၾကည္ ့တာလဲ.” ဆုိျပီး လွိမ္ ့ပိတ္ကန္ပစ္လုိက္တာ။
ေလးခ်က္ေျမာက္ေလာက္လည္းက်ေ၇ာ…ေခြက်သြားတယ္။
အဲဒီေတာ ့မွ …. “အင္း..အင္း” ဆုိျပီး ညဥ္းသံနဲ ့…. “ကြ်န္ေတာ္ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ဟင္” တဲ ့။
ကြ်န္ေတာ္က ထကန္ဖုိ ့ျပင္ေနျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေလ။
သူေမးတာလည္းၾကားလုိက္ေရာ။ လူက ေတာ္ေတာ္ေလး ဘာျဖစ္သြားမွန္းေတာင္မသိဘူး။
ခုနပဲ …ဟုိလူကုိက္ ဒီလူေဆာင့္တြန္းနဲ ့….အခုက်ေတာ ့…ဘာျဖစ္သြားတာလဲ..ဆိုေတာ ့…ကြ်န္ေတာ္ဘာေျဖရမတုန္း။ဟင့္ေလဒယ္။
အယ္..ဒါေပ ့မယ္..သူေမးတဲ ့အခ်ိန္မွာ မ်က္လုံးေတြက မရဲေနတာ ့ဘူး သိလား။သာမန္လုိမ်ိဳးျဖစ္သြားေနပီ..အဲဒီအခ်ိန္မွာ။
ကြ်န္ေတာ္နားထဲေတာ ့…ၾကားေယာင္လုိက္တယ္။
ဟုိ နန္းဆုိတဲ ့ေကာင္မေလးေျပာသံေလ။
“အကုိတုိ ့ျခံက တစ္အားၾကမ္းတယ္ေရာ” ဆုိျပီးေလ။သရဲပူးမွန္းလည္း..အဲဒီေတာ ့မွ သိလုိက္တာ။
အဲဒါနဲ ့…ေဇာင္းၾကီးကုိ ...ဘုရားစင္ေပၚကေရယူခဲ ့ဆုိျပီးေတာ ့…. ယူခုိင္းျပီးေတာ ့…တုိက္လုိက္ရတယ္။
ျပီးေတာ ့…ျခံေစာင့္အားလုံးကုိလည္း…ဒီေန ့အလည္..တဲ ကုိလာအိပ္ဆုိျပီးေျပာလုိက္တယ္။
ဘာလုိ ့လဲဆုိေတာ ့…အေနာ္လည္း ေၾကာက္တယ္ဂ်။ ဟီး အဟုတ္။ ခုန အဲဒီေသြးပူေနတုန္းမုိ ့..အေသအလဲကစ္ထည္ ့လုိက္တာ။ အခုလုိမ်ိဳးၾကီး ေသြးေအးေနတဲ ့အခိ်န္ေတာ ့ေၾကာက္တယ္။ :D
ေဇာင္းၾကီးနဲ ့ျခံေစာင့္ေတြ ေရွ ့မွာေတာ ့…လူက ခပ္တည္တည္ေပါ့ဂ်ာ။ ကုိယ္ေၾကာက္ေနရင္ သူတုိ ့ကေနစရာေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ေတာ ့ဘူးေလ။ :D
သရဲပူးခံရတဲ ့..ျခံေစာင့္က “ကြ်န္ေတာ္ဗ်ာ…ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိေတာ ့ဘူး…ေခၚသံၾကားလုိ ့ ထြက္အၾကည္ ့ဗ်ာ။
တဲ ၀မွာေလ…” အဲဒီထဲ ေျပာရေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ပိတ္ေအာ္ပလုိက္တယ္။
“နင့္အေမလင့္ တဲ၀…ပါလား။ေသာက္ပါးစပ္ပိတ္။အလယ္တဲ လုိက္ခဲ ့။မနက္မွေျပာ ဘာျဖစ္တယ္ဆုိတာ” ဆုိျပီး ျဖတ္ခ်လိုက္ရတယ္။
တကယ္လည္း..သူေျပာလုိက္တာအေရးမၾကီးဘူးဂ်။က်န္တဲ ့သူေတြလန္ ့ကုန္မွာဆုိးလုိ ့။အေနာ္လည္း ေၾကာက္တယ္။
မနက္ေရာက္ေတာ ့သူေျပာတဲ ့ပုံစံက ပုိေၾကာက္ဖုိ ့ေကာင္းတယ္။ :D
"ကြ်န္ေတာ္ဗ်ာ…ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိေတာ ့ဘူး…ေခၚသံၾကားလုိ ့ ထြက္အၾကည္ ့ဗ်ာ။
တဲ ၀မွာေလ…မည္းမည္းၾကီး" တဲ ့ခင္ဗ်။ :P
အပုိင္း (၂) အား ဖတ္ရန္ ဒီမွာ နွိပ္ပါ။
ငဇူး
...................................................................................................
ေကာင္ငယ္ေလး..အုံးကြ်န္လားဟ..
ReplyDeleteအားေပးတယ္ခ်.. အုံးကြ်န္း ဆိုရင္ ဒိုးတာ ဒိုး..
မင္း လဲ ေကာ္ပီရိုက္ မညိွေစခ်င္ရင္ ကူးခြင့္ေလး မေပးနဲ ့အံုးေနာ္..ဟဟားးးးးးးးးးး
ျပိတၱာဝင္ပူးတာ ေနမယ္ :P
ReplyDeleteဒုတိယ ပိုင္းျမန္ျမန္လုပ္ဗ်ိဳ႔
ReplyDeleteမင္းကို ငါေျပာတယ္။ စာေတြေရးယင္ အရွည္ၾကီးေတြ မေရးပါနဲ႕လို႕...အခုလို႔ အပိုင္းေလးေတြ ခြဲေရးယင္ေတာ့ေသးတာေပါ့. မဟုတ္ယင္ ဖတ္ကတဲ့သူ=က ေတာ္ေတာ္ေလး ေခါင္းစားသြားတယ္။ မင္း စာတစ္ပုဒ္ကို ျပီးဖို႔ အခ်ိန္ 30 မိနစ္းေလာက္ဆိုယင္ အင္တာနက္ဆိုင္မွာ 200 ေလာက္ေပးရမွာ။ ေနာက္အရွည္ၾကိး ေရးယင္ မင္းအင္တာနက္ဖိုး ေပးရမယ္။ ဒါပဲ။
ReplyDeleteစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတယ္ .. ေနာက္အပိုင္းဆက္ဖတ္အံုးမယ္ဗ်ာ..
ReplyDeleteဟုတ္ယား... Winword ေခၚျပီး save မွတ္လုိက္ေတာ ့..နင္ ဘာဖစ္တြားမုိ ့တုန္း..ဟြန္ ့ :D ေလဒယ္။နင္လည္း။ ပိန္းခ်က္..ဟင္းခ်က္စားလုိ ့ေတာင္ရတယ္။
ReplyDeleteသူရပိန္းဥ :P
အင္း ၂ ပုိင္းလံုးတင္မွ လာဖတ္တာ ဒုတိယပုိင္း ဆက္ဖတ္အူးမယ္
ReplyDeleteကၽႊန္ေတာ္ ေတာင္ၾကီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ အကိုေၿပာတဲ့ ရႊာကေတာ့ခုမွဘဲ ၾကားဖူးေတာ့တယ္ :D
ReplyDeleteဟဲဟဲ ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ဗ်။ ဒုတိယပိုင္း ဆက္ဖတ္လိုက္ဦးမယ္ သူကလည္း ကိုရီးယားကားလို အပိုင္းေလးနဲ႔ဆိုေတာ့
အကိုဇူးေရ တပိုင္းတစၾကီးလုပ္နဲ႕ေလကြယ္ေနာ္ ပီးေတာ့အကိုဇူးကအလုပ္သမားေတြကိုေတာ္ေတာ္ေဟာက္တာပဲပိတ္ေဟာက္မယ္ဆိုတာၾကီးပဲဟြန္း ပီးေတာ့အလုပ္ကလဲေတာ္tawက်ိဳးစားတယ္ေနာ္ ဟီးဟီး ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့သိဘူး
ReplyDeleteသိတ္လဲမက်ိဳးစားပါနဲ႕ေသရင္ကို႕ေနာက္ပါတာမဟုတ္ဖူး ဟီးဟီး ဒုတိယပိုင္းေမွ်ာ္ေနမယ္
ကိုဇူးထာဝရပရိတ္သတ္ ယြန္း
အဲဒါပုိေကာင္းတယ္ ဟီး :D
ReplyDeleteေတခ်မ္း။ ငဇူး။။ winworld aခၚ မွတ္တာေတာ့ နင္ေျပာမွလား၊ ငါမွာ ဘာမွ ထည့္စရာ မပါဘူး။ နင္ငွားထားေလ။ ဒါဆိုယင္ နင္ေရးသမွ်ကို winword မဟုတ္ဘူး။ website တစ္ခုလံုးကို ေဒါင္းျပိး အိမ္က်မွ ဖတ္မယ္။ မွတ္ကေရာ...:)
ReplyDelete